Systemu edukacji samego w sobie nie lubię. Nie lubię tego, że nie umiem matematyki i muszę pisać z niej maturę i z tego powodu nakładane jest na mnie dużo presji i stresu, kiedy mogłabym się skupić na przedmiotach, których potrzebuję na studia. Rozumiem ideę lekcji matematyki na co dzień, bo one dobrze wpływają na mózg czy coś takiego, ale matura i stres z tym związany to dla mnie przesada. Znam osoby dobre z matematyki, które są zmuszone pisać maturę z języka polskiego, choć nie są z tego przedmiotu dobre i przyprawia im to tyle samo stresu. To ssie aktualnie dla mnie w szkołach średnich. Uważam też, że nie przygotowało mnie dobrze na wybór studiów itd, bo mieliśmy może jedne zajęcia poświęcone wyborowi pracy. Jako absolwentka mówię, że nie mam pojęcia co mam robić dalej i to naprawdę źle na mnie wpływa (mam częste ataki paniki kiedy myślę o tym co po maturze). Like, zajęcia, które mogą mi pomóc w przyszłości typu przedsiębiorczość miałam w pierwszej klasie, choć przydałyby nam się w klasie trzeciej, kiedy jesteśmy w wieku, w którym możemy już iść do pracy.

Przyznaję jedynie, że lubiłam moje liceum za ludzi z mojej klasy, bo trafiłam na naprawdę dobrych ludzi i na nauczycieli, którzy się angażowali w życie szkoły i traktowali uczniów na równi. Niestety miałam też nauczycieli, którzy nie traktowali nas poważnie, nie chcieli nawiązać współpracy i nie szanowali naszej opinii (usłyszałam na lekcji np, że skoro nasza klasa nie jest przeciwko LGBT+ to jest przesiąknięta lewackimi mediami). I przyznaję, że szkoła nauczyła mnie jak kombinować, żeby dostać dobre oceny, no i jak nie spać w nocy XD