Heej…
Sorki, że tak długo mnie nie było i nie dawałam znaku życia, ale kompletnie się z niczym nie wyrabiam. Chcę wam napisać, że odchodzę. Nie usuwam konta, bo może znajdzie się ktoś, komu będzie się chciało poczytać moje ff.
~niewiem_04

Poprzednią nominację dostałam również od @.Invisible
Druga nominacja od @Siula:
Zasady:
1. Wypisujemy 5 użytkowników z SQ w miejsce numerków np. 1. @Siula.
2. Czytamy tekst, podstawiając sobie w miejsce numerka nazwę użytkownika.
Pamiętaj, że to tylko zabawa i trzeba się przy tym bawić. Jeśli jednak komuś nie podoba się to i nie chcę się tam znaleźć to niech napisze. Proszę takich osób nie hejtować!
3. Wczuj się w postać szalonej Gryfonki, która nigdy nie była grzeczną uczennica. Wręcz przeciwnie! Zawsze lądowała na karach za swoje zachowanie, a najczęściej za psikusy, które tworzyła razem z Syriuszem Blackiem i Jamesem Potterem!
W takim razie zaczynamy!
1. @Meiss (chyba zawsze będziesz w moich nominacjach)
2. @Cass_by_Veonell
3. @Ameliag
4. @Mionka_098
5. @Draconna
Wszedłem/weszłam do pokoju wspólnego. Było całkiem ciemne. Jedyną, żywą rzeczą w tym pomieszczeniu był kominek, w którym swój magiczny pokaz miał ogień rozpalony przez kogoś. Oprócz tego światła było całkiem ciemno. Panowała cisza i nawet Gruba Dama nie odezwała się ani słowem, a zawsze była taka wygadana. Zagłębiłem/am, więc w głąb ciemnego pokoiku. Nagle zapaliły się wszystkie światła, a zza pustych wcześniej foteli wyskoczyło kilkoro Gryfonów. Usłyszałam też wesoło śpiewane „Sto lat”. Wiele osób miało w rękach opakowania zdobione kolorowymi papierami i wstążkami. Wszystko to wyglądało zabawnie, a najbardziej rozbawiły mnie wygłupy (1) i (2). Robiły głupie miny i skakały pomiędzy wieloma innymi osobami. Podeszły do mnie i powiedziały chórkiem:
– Wszystkiego najlepszego (Twoje imię/Nazwa konta)!
Podały mi małą paczuszkę obwiniętą niebieskim papierem w gwiazdki. Podziękowałam grzecznie i powiedziałam głośno:
– Skąd wiedzieliście, że mam dzisiaj urodziny?
– Przecież dobrze cię znam i wiem, kiedy masz urodziny. Powiedziałam kilku osobą i tak pociągnęło się dalej. Mała imprezka nie zaszkodzi. Proszę to mój prezent dla ciebie – powiedziała (3) moja najlepsza przyjaciółka i podarowała mi małą szkatułkę zrobioną z jasnego drewna i ozdobioną kilkoma metalicznymi elementami.
Przyjęłam jeszcze kilka prezentów, ale były one już drobniejsze i dawały mi to osoby, które były dla mnie tylko znajomymi, a nie bliższymi mi przyjaciółmi. Na sam koniec podeszły do mnie (4) i (5). Bardzo dobrze przyjaciółki, które zawsze się zgadzały i lubiły te same smakołyki oraz zajęcia. Bardzo je lubiłam, a ich ważną cechą było to, że zawsze robiły wszystko tak dokładnie i nie można było znaleźć skazy lub kleksa atramentu na ich pracach domowych.
– Wszystkiego najlepszego (Twoje imię/Nazwa konta)! Dużo szczęścia, zdrowia i dobrych ocen! – powiedziała (4) z uśmiechem, podając mi pudełko, które było starannie owinięte różowym papierem.
– Myślę, że przyda ci się nowe. Ostatnio twoje coś brudzi pergaminy, więc to chyba najlepszy prezent dla ciebie – dodała (5) i odeszły.
Potem rozkręciły się impreza, do której dołączyli się też starsi Gryfoni. Pod koniec dnia byłam mocno zmęczona, ale odpakowałam jeszcze prezenty. Od (1) i (2) dostałam ładny notatnik z napisem „Najlepsza i najzabawniejsza towarzyszka zabaw”. Okładka była własnoręcznie robiona, ale ledwo było to widać, bo właśnie (1) i (2) świetnie sprawdzały się w robótkach ręcznych. Od mojej przyjaciółki (3) dostałam dużą spinkę do włosów, która miała mi posłużyć, jako ozdoba. Miała ona wyrzeźbiony kwiat stokrotki, która zawsze była moją ulubioną rośliną. Od (4) i (5) dostałam pióro do pisania. Miały rację, że poprzednie mi się popsuło i plamiło kartki pergaminu. Wszyscy trafili z prezentami. Jakim szczęściem było mieć takich przyjaciół!

Automatycznie jesteście nominowani (osoby wymienione), chyba że nie chcecie…