Łał jak mój dobry chumor może szybko minąć😒 Nie chciałbym się nad sobą użalać ale tylko to umiem. Taa i oto k**** prawdziwa ja która nie umie nic. Po prostu czasami zastanawiam się po co do jasnej cholery ja tu jeszcze jestem. Miałam tyle okazji by odebrać sobie życie a badał tego nie zrobiłam dlatego że po prostu jestem tchórzem. Mam ochotę popłakać się jak małe dziecko i przytulić się do kogoś tylko że nie zrobię nic z tych rzeczy. Bo po pierwsze nie mam siły na płakanie a po drugie nie mam osoby do przytulania😒 Do tego jak z kimś pisałam to ich tracę bo po prostu się boje. No k**** co ze mną jest nie tak 😞😫
Dobra daje już wam spokój

~Szła chodnikiem i patrzyła przed siebie rozmawiając z koleżanką obok. Gdy ta powiedziała pa odwróciła się do swoich koleżanek które zawsze z nią chodzą do domu. Nie zobaczyła ich tam tylko jego. Nie poczuła nic tylko go ominęła i natrafiła na rozmawiające koleżanki. Nie wiedziała co się z nią dzieje. Czy już jej nie zależy na nim? Jeszcze dziś gdy zobaczyła jego czuprynę przeszły po jej ciele ciarki. Myślała o tym bardzo długo i nie doszła do rozwiązania zagadki. I prawdopodobnie nie dojdzie nigdy~
Dziwnie się czuje. Tak wiem ze być może nikt tego nie czyta lecz opisałam tu sytuacje z mojego dnia. Moje emocje po prostu ulatują jak z nadmuchanego balona którego ktoś (może) przez przypadek przebił.

Dobra za chwile dodam prolog do nowej seri. Trochę się boje jak to przyjmiecie No ale jak to zawsze mówię na sprawdzianach Raz się żyje 😂