przezywam bardxo nieprzyjemne uczucie za kazdym razem jak sie mnie psyholog pyta czy mam jakas naprawde bliska osobe ktorej muwie najwiecej rzecxy bo totalnie nie mam i albo nic nie muwie albo jak juz to powiem ze moja matka chociaz faktycznie nie jest to prawda bo nie mowilem jej praktycznie o nicxym co mi sie dzialo i dopiero jakeis paskudne sytuacje i znajdywanie roznych rzeczy w moim pokojusprawilo ze postanowila to ze mna skonsultowax, a przebieglo to w jednej jedynej 3 godzinnej rozmowie przez telefon podczas ktorej myslalem ze skocze hyba albo sie skasuje inacxej po rpostu to nwm,, nie lubie czegos takiego nie lubie takich pytan i rzecxy bo co mam niby muwic tlumaczenie tego wszystkiego za kazdym razem jakies poczucie winy i usilowanie mowienia totalnie duzo zeby tylko mjie nikt zle nie zrozumial albo z drugiej strony nic nie mowienie i rozdrapywanie sobie ze stresu skory na palcach nie wiem realise me jak sie leczyc