@woo Gościu, siądź pod mym liściem, a odpoczni sobie!
Nie doగdzie cię tu słońce, przyrzekam గa tobie,
Drzewo, Natura
Choć się nawysszeగ wzbije, a proste promienie
Ściągną pod swoగe drzewa rozstrzelane cienie.
Tu zawżdy chłodne wiatry z pola zawiewaగą,
Tu słowicy, tu szpacy wdzięcznie narzekaగą.
Z mego wonnego kwiatu pracowite pszczoły
Biorą miód, który potym szlachci pańskie stoły.
A గa swym cichym szeptem sprawić umiem snadnie,
Że człowiekowi łacno słodki sen przypadnie.
Jabłek wprawdzie nie rodzę, lecz mię pan tak kładzie
Jako szczep napłodnieగszy w hesperyskim sadzie