„~Cameron Dallas

#Parę lat temu#

To był jeden z tych dni kiedy przychodziłem do Eddie’go na takie jakby „nocowanie” co zdarzało się często, bo w końcu mieszkam tuż obok.
Miałem pójść po przekąski na nasz wieczór filmowy, planowaliśmy obejrzeć parę filmów które znalazł Eddie, w zasadzie nawet nie wiem jakie.
Z pokoju obok usłyszałem jednak ciche łkanie, Kur*a to Ava..
Przez chwilę zawahałem się jednak po chwili zapukałem do jej pokoju.
Gdy usłyszałem ciche proszę wszedłem do pokoju.
—Wynocha—
powiedziała ostro dziewczyna zakrywając swoją za pewne zapłakaną twarz.
—Nie chcę tu ciebie Cameron. Nienawidzę cię, przeliterować?—
Powiedziała dziewczyna wycierając swoje oczy
—Przepraszam, chyba przesadziłem—
Spuściłem głowę przypominając sobie jak upokorzyłem ją przy całej szkole..
Długa historia..
—Chyba? BARDZO przesadziłeś!—
uniosła się dziewczyna.
—Odkręcę to jakoś, tym czasem mogę zaproponować ci pszeprosinową paczkę czipsów—
Uśmiechnąłem się szeroko siadając obok dziewczyny na jej łóżku i podając przekąskę w jej ręce.
Policzki dziewczyny dalej były mokre a ta nie udolnie próbowała otworzyć paczkę czipsów. Kur*a jakim można być idiotą aby skrzywdzić tak delikatną osóbkę?
Kiedy dziewczyna była bliska płaczu przez niezdolność do otworzenia paczki czipsów, szybko przytuliłem ją do swojego torsu.
—Cholernie cię przepraszam, ja.. ja po prostu chciałem się kur*a odegrać za to co zrobiła Sophie mi i Mel..—
Dłonią gładziłem plecy dziewczyny co najwyraźniej ją uspokajało.
Ucałowałem jej czoło i wyszeptałem na ucho.
—Jestem idiotą, obiecuję ,że już nigdy nie będziesz płakała. Czy z mojego powodu, czy jakiegokolwiek innego.

#Teraz#

Faktycznie, jestem idiotą.
Następnego dnia wrzuciłem ją do brudnego basenu, kiedy miała na sobie sukienkę na bal. Chwilę potem przyszedł jej partner, i znowu płakała przeze mnie.
Dzisiaj to samo, jestem specjalistą w ranieniu czyiś uczuć.
Ale ja kur*a wcale nie chcę tego robić!
A szczególnie jej, zgrywa twardą, ale jej skorupę łatwo przebić jeśli w pobliżu nie ma jej tarczy- Sophie.
Każde mocniejsze słowo odznacza w niej ślad jak nacięcie noża, które później cholernie krwawi.
Nożownikiem jestem ja.”

Proszę, oto skrawek ze Stay Away. Nie potrafię jeszcze ustalić kiedy on się pojawi ,bo zmieniłam plany na następną część 😏❤