Chciałabym tylko opowiedzieć trochę o wyjeździe. O ile Rumuni są głośni i podróż autokarem z nimi na tylnych siedzeniach to droga przez mękę dla mnie, to są naprawdę bardzo, bardzo mili. Mnie i koleżankę często komplementują, a w wczoraj nawet jedna z Rumunek kupiła mi bransoletkę, żebym o niej pamiętała. Z inną zaś wczoraj rozmawiałam na snapie po powrocie do hotelu. Oprócz nas są też Łotysze, Włosi i Turcy i ci ostatni również robią na mnie dobre wrażenie. Rozmawiałam kilka dni temu z jedną z nauczycielek i zapytałam, czy pomogłaby przygotować coś o Turcji, którą moja klasa wylosowała na dzień języków (nie wiem jak to się nazywało), więc wczoraj nauczyli mnie jednego tureckiego tańca, a dziś przy śniadaniu nauczyciel z Turcji, (który mocno przyjaźni się z nauczycielkami z naszej delegacji) podszedł do nas i dał mi turecką flagę.
Warto angażować się w Erasmusa, dużo jest ludzi i miejsc do poznania (jak na przykład bajeczna Transylwania) <3

Mam wrażenie, że się cofam w rozwoju, ale co poradzę, że taką kartę pracy nam pani na biologii dała.

Piekielne zadanie