❝Śnieg zasypał wszystkie ulice Nowego York’u, a młoda dziewczyna o brązowych włosach przemierzała ulicę Queens cała w złości i rozpaczy. Jej policzki były czerwone i mokre od słonych łez a włosy rozpuszczone z kawałkami śniegu.

— Rose! — młody brunet wybiegł za nią z klatki schodowej. Brunetka ignorowała jego słowa, bo tylko przyśpieszyła krok dając znać że nie chce z nim gadać — Rose, do cholery!

Chłopak stanął kilka metrów od niej patrząc na nią jak jej sylwetka odwraca się w jego stronę. Jej ból w oczach łamał bruneta, a jej czerwone policzki i szklane oczy skłaniały do rozpłakania się.

Nie lubił gdy jego przyjaciółka wyglądała w takim stanie. Tylko tym razem sam wiedział ze to przez niego. Tym razem nie musiał dawać nauczki komuś kto ją zranił pod tą drugą postacią. Bo to on zawinił

— Rose… — jego głos się łamał gdy podchodził spokojnie do rozpłakanej brunetki. Ta się nie ruszała, tylko patrzyła na jego czyny.

Wiedziała że nie może uciekać, tak czy siak musieli by przeprowadzić taką rozmowę.

— Nie chce się kłócić — przerwała tą gorzką ciszę, nie patrząc na bruneta. Nie miała odwagi, bała się.

— To dlaczego to robimy? —odpowiedział, ujmując jej jedną bladą rękę.

Dziewczyna nie mogła mu powiedzieć o co jej chodzi, wszystkie te ostatnie kłótnie były spowodowane jej wybrykami i jej uczuciami. Nie umiała nic powiedzieć. Nie miała odwagi.

Wiedziała, że jak mu powie, to na pewno nie odezwą się do siebie przez kilka tygodni. A tego się bardzo bała, bo po tym wszystkim co się stało, nie mogła stracić też jego.❞

🎄A łapcie mały przedsmak (trochę zmieniony) nowego opowiadania, jestem ciekawa kto zgadnie o kim będzie to opowiadanie. 🎄