Hej! Dziś przychodzę do Was z wyjaśnieniem mojej nieobecności. nawet nie wiecie jak to dziwnie pisać, jesteście jedynymi ludźmi z poza mojego kręgu bardzo bliskich znajomych,, którzy dowiedzą się, co działo się u mnie przez ten okres koniec października do grudnia. Chciałam zacząć nowe życie z daleka od wielu ludzi, co wyrządzili mi różne nieprzyjemności. Niestety moje życie to nieustanne koło, tych samych, okropnych ludzi, wyszłam z jednego bagna wpadam w drugie. Grudzień był to miesiąc nieustającego płaczu, dzień w dzień. Nie mogłam dać sobie rady w interku, nie umiałam odszukać siebie, tej silnej siebie, która zawsze wstawała z uniesioną głową, nie bojąca się przeszkód czy ryzyka. Tym razem nie dałam rady, długo nie mogłam znaleźć w sobie tej siły, motywacji, aby coś zrobić. Wszyscy bliscy bardzo się o mnie martwili.
Pewnego dnia powiedziałam stop, nie mogę dalej głupio brnąć w tą cholerną przepaść. Otrząsnęłam się z wszystkich okropnych sytuacji, wypięłam dupę i ruszyłam, dopiero teraz zdaję sobie sprawę jak wiele rzeczy mi brakuję, które miałam w domu, ale też wiem ile mogę osiągnąć wracając do siły w Toruniu. Dlatego w 2020 roku spełniam marzenia i idę z głową bardzo wysoko, nie myśląc o tych ludziach. Ktoś zarzuci, a co było po drodze,że miałam tak wielkie załamanie. Zostałam zjechana, w moim kierunku padły najgorsze słowa jakie ktoś może usłyszeć od osoby niby bliskiej o głupotę, na prawdę głupotę. Nawet po zmianie pokoju (bo tamte sytuacje dotyczyły dziewczyn z pokoju, z którymi mieszkałam) niestety owe osoby miały do mnie jeszcze większe zarzuty, aż do stopnia takiego, że w grudniu o mało nie zostałam wrobiona w kradzież. Trafiłam do innego pokoju i jestem trochę kołem u wozu? Znowu jedna dziewczyna odwaliła akcję, w której wyszłam na dobrą przyjaciółkę, która chcę po cichu zepsuć znajomość. Co wgl nie było tak jak zostało przedstawione. Działo się dużo więcej, ale od połowy/końca września żyję, właściwie żyłam w ciągłych kłótniach i złych warunkach(pod względem moralności, kwestii mieszkania z kimś). Okres mojej nieobecności powoli się kończy,bo 2020 rok chcę zacząć z przytupem i wielkimi celami, które osiągnę. Tak więc kończę to co było złe, zamykam ludzi, z którymi nie chcę mieć kontaktu w takiej klatce i nie zwracam na nich jakiejkolwiek uwagi. Czas zacząć przygodę w życiu zwaną liceum i wrzucić na luz. Ma kilka postanowień noworocznych, które pojawią się na planszy (wrzucę Wam kiedyś fotki), a przede wszystkim chcę, abyście z dwoma postanowieniami razem ze mną realizowali. Mianowicie
1. Bądźcie sobą! Taką wersją siebie jaką wy chcecie być, a nie taką jaką ktoś od Was wymaga.
2. Realizujcie marzenia, trzymajcie swoje życie w swoich rękach. Walczcie o to, co chcecie osiągnąć, dajcie sobie trochę luzu i realizujcie pasję, a nie spełniajcie marzenia innych.
Życzę sobie i Wam w tym Nowym roku dużo siły i motywacji do realizacji swoich postanowień. A przede wszystkim KOCHAJCIE SIEBIE takimi jacy jesteście, pamiętajcie, że nie ma drugiej tak zaj*bistej osoby na świecie jak WY. Kocham i całuje Marcela <3