Well
Co tu dużo pisać
*wklejcie sobie każde dziękowanie za kolejną setkę*
No bo, jeśli o mnie chodzi, to nic się nie zmieniło. Cały czas robię to samo, po prostu częściej martwię się o jeszcze więcej ludzi.
Serio, co was tu trzyma.
No nic, ja idę, a wy się zastanówcie nad sobą.
(Nie no, żartuję, jak już jesteście to zostańcie, jak chcecie. Ja was lubię. Ta, włączył mi się tryb miłego człowieka. Cieszcie się, bo to rzadko się zdarza).
Dobra, teraz ostatecznie żegnam. Miłego wieczoru!

Okej, więc ten
Czy ja tak zaczynam 90% wpisów? I potem lecę pisać?
Przerażające.
W każdym razie, przyszłam tu po nic. Jak ktoś spodziewał się jakichś ważnych informacji i nie ma ochoty czytać czegoś innego to niech już wyjdzie
(Reszta może lepiej też. Po prostu żyję, tyle wam wystarczy).
A więc jest już pierwszy sierpnia. Połowa wakacji.
#ZarazŚwięta
Ale tak na poważnie się czuję, że czas dość szybko mi ucieka. I że nie zrobiłam nic pożytycznego.
(Kryzys egzystencjonalny mode on).
Ale jakoś żyję w te wakacje. Nie jest źle, jak może się wydawać z mojego pisania.
No i ten. (jest po 23, nie wiem, co robię ze swoim życiem).
Przy okazji, co do serii, to nie wiem czy KKNW (ten za długi tytuł się wziął z braku innego. Oryginalnie, nie?) pojawi się w tym tygodniu. Szczerze mówiąc, to jest pierwsze opowiadanie, które piszę na bieżąco, bez żadnych części na zapas.
I tak, to jest problem.
W sensie, uwielbiam to pisać, ale nie mam nic na zapas, a ostatnio często brakuje mu czasu, żeby tu wchodzić (okazało się, że mogę robić inne rzeczy w lato. Czytanie, bardzo okazjonalne nadrabianie, socjalizowanie się z ludźmi. Nie, nie mam pojęcia czy takie słowo istnieje. Pewnie nie). W dodatku, kiedy wstawiałam pierwsze części to miałam dwa inne opka rozpoczęte plus z jakieś 6 pomysłów. I właściwie to się nie zmieniło, tyle że miałam nadzieję pisać coś w trakcie, a tu ciężko mi idzie z jednym.
Ale z drugiej strony, mam co wstawiać, więc nie jest bardzo źle. Po prostu przepraszam wsystskich, którym przeszkadza, że opko pojawia się trochę nieregularnie. No i okazało się też, że pisanie czegoś swojego jest dużo trudniejsze niż fanfiki. A na nie ostatnio brakuje mi weny. Jednak nie mówię ostatecznego nie, coś mi tam po głowie chodzi.
Dobra, koniec bezsensownego wywodu. Jeśli ktokolwiek tu dotarł, to przepraszam, mam nadzieję, że u was wszystko okej i dajcie jaki znak. Co tam u was ogółem?
No i to tyle. Raz na jakiś czas muszę wyrzucić z siebie takie coś na tej stronie. A teraz lecę przeglądać te 80 powiadomień.
Miłej nocy, dnia i reszty wakacji również!
PS Jak widzicie mam już na swoim koncie pierwsze egzorcyzmy. Z takim doświadczeniem to będę mogła z czystym sumieniem to wpisać do usług Zakładu Pogrzebowego Było Minęło.
(Gdyby ktoś pytał: nie to nie jest najdziwniejsza konwersacja z mojego Messa. Szczerze, to jedna z normalniejszych).