Łatwo zacząć serie, kiedy w głowie jest tysiące pomysłów na fabułę, ale doprowadzić ją do końca, już nie jest tak łatwo. Zaczynając swoje pierwsze opowiadanie „Upadłe dusze” byłam przekonana, że to jest to! Ciekawy pomysł, zaskakujące (czasami nieprawdopodobne) zdarzenia, dramat miłosny i oczywiście wyjątkowe postacie. Po długim czasie istnienia opowiadania doszłam, a raczej już prawie skończyłam drugi sezon, nie wiem czy będą następne. Wszystko zależy od Was, moich czytelników, których nie jest wielu po mimo tylu obserwacji. Bardzo mnie cieszy, kiedy widzę Wasze komentarze (nawet jak są krytyczne :)) czy serduszka pod nową częścią quizu. Jestem bardzo wdzięczna osobą, które się udzielają, bo wtedy wiem, że to nie jest tylko pseudonim, ale prawdziwa osoba. Ale wracając do opowiadania, jak mówiłam, zacząć jest łatwo, ale dobrze zakończyć niekoniecznie. Dlatego wybaczcie mi, że tak długo nie dodaje kolejnej części, ale chce ją jeszcze dopracować.
Mam nadzieje, że wierni czytelnicy zrozumieją.

Pozdrawiam autorka. 🙂