-A więc MASI, opisz to co robisz na stronie SQ – Popatrzył na nią surowo z góry przeczesując swoją brodę.
MASI gardło się zacisnęło, jednak nie chcąc kazać czekać temu ”miłemu” panu, zaczęła odpowiadać.
-P-piszę głupie komedyjki bez fabuły c-czy składu… – Mimo dużej niechęci, nie potrafiła się nie zająknąć, czując ciężar złowrogich, oceniających ją oczu i długiej brody lśniącej w oczach, na której gdzie nie gdzie są zaplecione warkocze.
-Zgaduję, że miałaś nadzieję, że jak skrytykujesz swoje pracę, to będę łaskawszy – Zaśmiał się krótko, by później zacząć mówić podniesionym, nieprzyjemnym tonem – Nie! Twoja działalność tu jest skończona!! Dobrze wiesz, że nie możesz teraz sobie pozwolić na odstawianie nauki, ale jednak nic cię to nie obchodzi. Nie dostałaś się nawet do szkoły pierwszego wyboru i dlatego teraz… – Przerwał, widząc jak dziewczyna zaciska oczy przyjmując krytykę.
MASI jeszcze trochę się uspokajała, by z lękiem przed następną dawką wytykania jej błędów, otworzyć oczy i spostrzec, że przed nią nikogo nie ma.
-P********a wyobraźnia – Cicho powiedziała do siebie, by później walnąć się na łóżko i włączyć laptopa – No, to trzeba napisać Tobiramę.
🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧🎧
Jak się podoba nowy styl w jakim piszę?
Zamierzam nim pisać w scenariuszach 🙂