Witajcie Amorki! 😘
Aktualnie pracuje nad pewnym One Shotem. Poniżej macie jego malutki fragment 👇
2.05.1998r.

Ciemna noc pochłaniała każdą iskierkę, która postanowiła oderwać się od ognia, trawiącego zamek i pobliską roślinność. Zgadza się…Hogwart stał w płomieniach. Wszystko co do tej pory istniało w zamku, znikało w zawrotnym tempie. Wielka Sala, klasy, dziedziniec, błonia, stadion do quidditcha, wspomnienia…dom.

Wojna trwała, pozostawiając po sobie na pamiątkę coraz większą liczbę ofiar. Tych dobrych i złych. Chociaż w tej wojnie nie było podziału na dobrych i złych. Nie była to walka między śmierciożercami, a uczniami Hogwartu. Nie między Voldemortem, a Harrym, jak miało być na początku, jak wiele lat temu było to przepowiedziane…

W między czasie doszło do wydarzeń, które poróżniły najbliższych przyjaciół…Harry’ego, Rona i Hermionę. Tak jest…To między nimi toczyła się ta straszna wojna.

Harry Potter na szóstym roku przyłączył się do Toma Riddle’a i jego armii. Hermiona Granger podobnie, jak Ron Weasley nie wrócili na siódmy rok nauki w Hogwarcie, ponieważ zbierali sojuszników, którzy pomogliby im pokonać swych wrogów, a niegdyś przyjaciół. Od pewnego informatora dowiedzieli się, że Lord Voldemort i Harry Potter chcą zaatakować Hogwart drugiego maja 1998 roku. Ron i Hermiona stwierdzili, że będzie to idealny moment, żeby uderzyć i raz na zawsze zemścić się.
Wojna trwała w najlepsze w każdym możliwym miejscu. Jednak najważniejsza walka trwała w Wielkiej Sali…W miejscu, w którym wszystko się zaczęło, a teraz miało się zakończyć. Harry, Ron i Hermiona stali na środku Wielkiej Sali. Wokół nie było nikogo, gdyż wszyscy byli skupieni na starciu Voldemorta i Nevilla.
-Tak długo marzyłem o tej chwili… – powiedział Ron mierząc morderczym spojrzeniem Harry’ego i Hermionę.
– Ja również – dodała Hermiona uśmiechając się niepokojąco.
– Przynajmniej w tej jednej rzeczy się zgadzamy – odparł Harry, celując różdżką to w Rona, to w Hermionę.
Niespodziewanie z końców ich różdżek wystrzeliły strumienie zielonego światła, które zderzyły się ze sobą, tworząc wybuch, który odrzucił ich na trzy stopy. Leżeli na ziemi pełnej gruzów, oszołomieni eksplozją.

Pierwszy stanął Harry, który czym prędzej chwycił swoją różdżkę. Spojrzał na Rona i Hermionę, którzy dopiero teraz podnosili się z ziemi. Cenne, przeważające dla Harry’ego sekundy mijały.Trwało to dosłownie chwilę, ale Potter zawahał się nad ostatecznym ruchem. Wpierw celując różdżką w Rona, powiedział:
– Avada Kedavra…

Kto się zaciekawił? 😏 Może uda mi go wstawić dzisiaj lub jutro. Wena pokaże. 😂
Czy umie ktoś robić ładne miniaturki i byłby chętny stworzenia jednej do tego One Shotu? Byłby ktoś zainteresowany? Jeśli tak niech napisze do mnie na pv.