A wy lubicie czasem coś nabazgrać?

Kto z was już zaczął ferie? 😃
Macie jakieś plany? Bo ja żadnych 😂
Będę siedzieć w domu lub pojadę do stajni, w której jeżdżę konno i trochę tam po pomagam ☺️

-Shawn, przykro mi.. Ale ona nie.. już od tak wielu dni. Musisz w końcu zapomnieć.-wszedłem do kuchni, gdzie zastałem Shawna, któremu tylko zaszkliły się oczy.
-Ona wcale nie umarła! Ona żyje! Ona.. ona musi.. oni nie mogła umrzeć!-krzyczał wypuszczając z oczu łzy, dając upust beznadziejnej tęsknocie.
-Tęsknisz za nią, wiem o tym, ale to minie.-próbowałem go uspokoić, ale on nie chciał mnie w ogóle słuchać.
-Tak cholernie mi jej brakuje.. Tak strasznie .. Ona nie mogła po prostu odejść! Nie mogła!-walił rękoma o blat krzycząc z rozpaczy, nie próbował powstrzymywać łez.
Wyglądał tak smutno, bezkresna tęsknota rozrywała go od środka.
Nagle zaczął wszystko tłuc, rozwalać i równać z ziemią. Kopał wszystko co było w jego zasięgu przy tym krzycząc jakieś niezrozumiałe wyrazy.
-Tak bardzo! Tak bardzo mi cię brak!-wrzeszczał upadając na kolana, prosto w roztłuczone szkło.-Błagam wróć!-schował twarz w dłonie, kurcząc się na podłodze.-Tak bardzo cię potrzebuje..
-Shawn, ja..
-Nie zdążyłem jej powiedzieć..-zaczął kręcić głową w różne strony, nadal z dłońmi na twarzy.-Nic nie zdążyłem jej powiedzieć. Nic nie będę mógł już jej powiedzieć.. A kochałem ją do granic możliwości.-teraz już totalnie położył się na podglądzie robiąc z ciała małe zawiniątko.-Nadal kocham, lecz ona się już o tym nie dowie.

//Jest to za krótkie by wstawiać jako One Shot, ale ma to w sobie tyle emocji, że wywołało moje łzy, więc chciałam się tym podzielić 🖤
LittleBreath🖤