Przyszłam polecić książkę, bo jest niezwykle warta polecenia (no i może trochę podzielić się wrażeniami z jej czytania heh)

Z GÓRY UPRZEDZAM, TO PEWNIE BĘDZIE W CHOLERĘ DŁUGI WPIS

Więc ogólnie to chciałabym baaaardzo polecić książkę — choć może bardziej trylogię — "Pozaświatowcy".
Skończyłam ją czytać wczoraj w nocy i mam po zakończeniu takie po porostu "😳". Dosłownie brakuje mi słów, żeby opisać wrażenia, a jest to zdecydowanie pozytywne, bo świadczy o cudowności serii, ale w tym momencie niezbyt pomocne :')
Może zaczniemy od tego, że zupełnie nie spodziewałam się czegoś takiego po książkach Mulla (ale to pozytywne zaskoczenie). Czytałam cały Basniobór i Smoczą Straż po 3/4 razy i jestem w nich zupełnie zakochana, ale są mimo wszystko trochę "lżejsze" jeśli da się to tym słowem określić. No dobra, spróbuję to przedstawić trochę inaczej: Basniobór czytałam po raz pierwszy w wieku 8 lat, a Pozaświatowców by mi nikt nie pozwolił w tym wieku wziąć do ręki xd
Powiem szczerze, że przez ostatni rok czytałam więcej różnych książek niż w ogóle dotychczas chyba przez całe życie, a była to w 99,9% fantastyka. I tak dobrze napisanego fantasy jak "Pozaświatowcy" dawno nie miałam w rękach.
Dzisiejsze young adult to romans na romanse, jakieś tam wydarzenia, czasami emocjonujące bardziej, czasami mniej, przeplatane w kółko całowaniem się, obściskiwaniem i mówieniem o intensywności uczucia, które mają stosunkowo małą szansę zaistnieć w życiu normalnych ludzi w tym wieku. Oczywiście nie mówię o wszystkich książkach, bo są wyjątki takie jak np. Igrzyska Śmierci albo Tunele (A to tylko te, które ja czytałam), ale wspominam tu o znacznej większości. Pozaświatowcy wymykają się wielu schematom YA, pozostając przy tym za przeproszeniem tak zajebistą serią, że brak słów.
Bohaterowie są świetnie stworzeni, mają różne charaktery, zalety, wady, ale każdy jest ciekawy i wyjątkowy + łatwo i szybko polubić tam niemal każdego protaginistę, bo mają w sobie to coś <3 Pomysł na fabułę jest bardzo prosty, ale sposób, w jaki została poprowadzona, jest sposobem, jaki mogłoby podziwiać i naśladować większość autorów z 1 miejsca na liście bestsellerów NYT. Seria ma sporo zwrotów akcji, z czego jeden szczególnie duży, tak, że przeczytasz, patrzysz na te słowa jeszcze kilka razy i masz takie "CZEKAJ, CO?!"
Książka ma bardzo ładny, fajny styl pisania, nie jest wypchana po brzegi opisami, ale nie jest też ich pozbawiona, losy bohaterów splatają się ze sobą, fabułą, całym tłem i światem, który został przedstawiony, każdy ma swoje miejsce i jest to miejsce uzasadnione.
Jest rzecz, na którą mega zwróciłam uwagę i chciałabym też Wam zwrócić: Pozaświatowcy mają niesamowicie przedstawiony świat fantasy. Naprawdę, tak dobrego, spójnego świata, w którym rozgrywa się fabuła, dawno nie widziałam. Wszystko jest tam dopracowane, o wszystkim pamiętano, niewiele rzeczy, jeśli jakieś w ogóle, się że sobą gryzie, TO JEST PO PROSTU WOW. chciałabym Wam to opisać lepiej, lepiej przybliżyć, ale brakuje mi słów. Po prostu to od początku do końca kreatywny, niesamowity świat, tak zarąbiście przedstawiony i zrobiony, że nic więcej jak czytać 🙏🏻😭
Co jeszcze mogę dodać to fakt, że Pozaświatowcy przekazują sporo rzeczy, wiarę w nadzieję i własne idee, bohaterów w pełnym tego słowa znaczeniu, jednak bohaterów, którzy nie urodzili się bohaterami, tylko stali się nimi dzięki sile woli, honorowi i przekonaniom oraz celom, ku którym dążyli niezależnie od przeciwności losu.
TA TRYLOGIA TO FANTASTYKA W PEŁNYM TEGO SŁOWA ZNACZENIU, A JEDNOCZEŚNIE FANTASTYKA TAK CUDOWNA, ŻE NIE SPOSÓB PORÓWNAĆ DO ZWYKŁEGO FANTASY
Do tego zakończenie… Ostatni tom był… Ugh, "epicki" i "dramatyczny" to chyba słowa, które najlepiej go opiszą, a i tak nie będą w stanie oddać tego, co tam się stało… Świetne zwieńczenie całości, emocje level tak wysoki, że wzruszyłam się co najmniej dwa razy (A ja rzadko się wzruszam na czytając) i genialne spełnienie proroctwa, o którym mówiono wcześniej.
Żeby nie było, że tylko wychwalam, moim zdaniem trylogia ma jakieś minusy. Głównymi są moim zdaniem lekkie przynudzanie, w szczególności w dwóch pierwszych częściach. Są momenty, w których wręcz chce się odłożyć tą książkę, bo po prostu nie dzieje się nic ciekawego. Nie jest to też lektura typu "jak zacznę czytać to nie potrafię przestać", a przynajmniej w znacznej części.
Drugą sprawą jest brak wątków romantycznych, które mimo wszystko wprowadzają trochę emocji innego rodzaju :'D

Mimo wszystko gorąco polecam każdemu, niezależnie od wieku czy płci, głównie fanom fantastyki, ale w sumie to każdemu, kto docenia misternie zbudowany świat i fabułę, każdemu, kto szuka dobrej, wyjątkowej książki i zaskoczenia oraz wzruszeń <3
*dawanie kasy na Pozaświatowców* lećcie, Empik powinien być jeszcze otwarty

Podziwiam, jeśli ktoś doczytał do końca, bo masakrycznie się rozpisałam

Miłej egzystencji :))

#jazda samochodem/pytanie

— Haj end heloł —

[🚗] Ogólnie to mam szybkie pytanie, bo w najbliższym czasie czeka mnie długie 12 godzin w samochodzie, raczej bez dłuższych przerw itd
A o ile uwielbiam słuchać muzyki, to nie wiem, czy całe 12 godzin na Spotify nie wyładuje słuchawek, telefonu oraz nie wyczerpie mojej cierpliwości do własnych playlist
Toteż pytanie do Was: czy ktoś ma jakiś sprawdzony sposób lub po prostu pomysł, co można zrobić, by nie umrzeć z nudów przez te 12 godzin?
Poczytałabym, ale jestem typem człeka, który cierpi na mdłości przy jakimkolwiek spotkaniu z literkami podczas jazdy autem i mogłoby być więcej szkód niż pożytku :'')

z góry dzięki <3

iiii, tak na marginesie, mogę napisać, że do wyjazdu postaram się wrzucić Wam prolog do opo z obs
ale jutro spotykam się z przyjaciółką, a piątek będzie pewnie jednym wielkim pakowaniem się (:'>), więc nie wiem, co uda się zdziałać

— Miłej egzystencji :D —