Wróciłam do domu…

Tja. Dopiero dzisiaj, mimo że wyjechaliśmy wczoraj. No cusz, auto nam nawaliło, a że było już późno, nie dało się nic załatwić i musieliśmy czekać do rana. Bywa. Ale spanie w aucie to zuo, postawmy znicze dla mojego kręgosłupa [*]
Ogólnie boli mnie fakt, że tyle ludziów mówi że chce wyjechać za granicę. Ja… ja nie mogłabym tak na dłuższy czas. I nie mam na myśli tylko zagranicy. Mam na myśli też inne województwo, czy miasto, a nawet wiochę. Lubię swoje wypi.zdowie w którym wychowałam się ja, mój tate, babcia i pradziadkowie. I nie chodzi nawet o całą wieś, a konkretnie miejsce gdzie stoi mój dom. Wybudowali go jeszcze moi dziadkowie, dosłownie dwadzieścia metrów obok miejsca gdzie stał (a w zasadzie nadal stoi, mimo że trochę się już rozlatuje) dom babci i prababci. Moja rodzina się nie przemieszcza. Od kilkudziesięciu lat dosłownie żyjemy w tym samym miejscu. I ryczeć mi się chce jak sobię pomyślę, że jak teoretycznie wszystko pójdzie dobrze i za trzy lata zdam maturę, to prawdopodobnie będę musiała wynieść się na studia do innego województwa.

…i prześladują mnie czerwone trampki. Dosłownie. Tak z d*** cała główna na pintereście zawaliła mi się zdjęciami czerwonych trampek, jakby, co jest—

Ale bez kitu, przez te parę dni nad morzem, moje kudły zniszczyły się jak jeszcze nigdy dotąd, a przeżyły naprawdę sporo, od wciągnięcia do miksera zaczynając.

Chyba zrobię śmietnik z narzekanjem na polskie morze.