Wariuję już tu. Nie wiem czy to przez to, że nie wychodzę z domu czy przez strach przed nieznanym. Pewnie obie opcję. Czuję, że jeśli zaraz czegoś nie zrobię pozostanie mi już tylko psychiatryk.
A tak już bez porównań, anafor (cokolwiek to jest), metafor i innych takich bzdur. Po prostu jestem zagubiona i nie wiem jak wrócić na właściwy tor.
Nie wiem po co wam to piszę. Chyba chcę sobie coś udowodnić.
W każdym razie, pomijając te moje głupoty, chcę życzyć wam miłej nocy❤