Witaj, Lazarii ^^
Czytałam u ciebie „Scrollverse”, bodajże… Seria mnie zaciekawiła, ale dam ci parę wskazówek, po których stanie się lepsza ;)
1. – Zrób normalne pytania. Jest to opowiadanie, powinno mieć swoją długość. Do tego bardzo bolą te podwójne entery przy dialogach. Podwójny enter daje się przy skip time. Przed myślnikiem w dialogu daj dwie spacje. Po enterze (nowych epitetach) cztery. Do tego dorównaj do krawędzi. Ja preferuję format książkowy, który sama stosuję (możesz zajrzeć, jak to będzie wyglądać).
2. – Odpowiedzi. Postaraj się, żeby były złożone. Zrób z tego opowiadanie interaktywne, a nie jak robi to większość – nie wiadomo co. Polecam takie proste wyjście z odpowiedziami bez żadnych kropeczek i serduszek, wtedy będzie to porządnie.
3. – Długość mnie przeraża. Z tego, co ty piszesz w dwóch częściach… ja zrobiłabym chyba zaledwie odpowiedzi do jednego pytania… No zależy, jakie opowiadanie, ale rozumiesz porównanie.
4. – Miniaturki… a właściwie ich brak. Jeśli nie potrafisz wyszukać zdjęcia… albo nie potrafisz robić miniaturek, albo nie chce ci się… cokolwiek! Są osoby, które robią miniaturki (np. Ja).
5. – Tematyka creepypast. Nie chodzi mi o to, że jest zła… ja sama w niej tylko tworzę. Tylko… jeśli jesteś dosyć młoda, czyli masz jakieś 12-13 lat… (tego nie wiem), to nie radzę w takiej pisać. Chodzi o samą interpretację. Do niej trzeba dojrzeć. Każda ma jakiś przekaz i niestety w tej dziedzinie wiek czasem może być przeszkodą… Do innych rzeczy czasem trzeba dojrzeć. Jeśli jesteś starsza – masz 14-16 lat – to powinnaś patrzeć też na nie innym okiem niż pozostali. W ostatnich latach creepypasty są karygodnie interpretowane, naprawdę.
Nie uznaję się za wybitnego fachowca… Ale ktoś, kto interesuje się edytorstwem, polonistyką, słowotwórstwem… to z wielką chęcią będzie pomagał komuś, kto jest „młodszy” w pisaniu.
Jeśli będziesz potrzebować jakiejkolwiek pomocy, to zgłoś się do mnie, ja chętnie pomogę. Możesz zamówić u mnie miniaturkę, nie ma sprawy. Na pewno jeszcze zastanawiasz się, kim ja w ogóle jestem, żeby cię odnajdywać i nagle pouczać… Powiedzmy, ze jestem aniołkiem i wierzę w młodych twórców. Zwłaszcza w takich, którzy wiedzą, jak poprawnie składać zdania.