nawet nie zdajecie sobie sprawy z tego, jak często przyłapuję się na myśli, że z chęcią bym napisała coś tu tak, jak kiedyś.

chciałabym wdać się z wami w dyskusję na temat dram i nowych przeżyć i znów poczuć uczucie bycia rozumianym. mogłabym rozpisywać się na temat nowego albumu Ariany, albumu & nowych piosenkach Jacków, o dramach z Madison (o, tu by było tego dużo), o końcu trasy Meet You There, o zaręczynach Mystal, czerwonych włosach Ashtona i siwych Caluma, o nowym collabie Julii i Seleny, o planowanej piosence Shawna i Nialla (Liam będzie grał na trójkącie!) i o innych innych sprawach, które są gó*no potrzebne, ale dla każdej fangirl zrozumiałe.

chciałam tylko napisać, że przez te 3 miesiące czuję się naprawdę dobrze, bez nacisku na pisanie kolejnych os. co prawda piszę dalej – na wattpadzie – ale to nie jest coś tak poważnego, jak tu. tam raczej wracam do głupich fangirlowych ff i nie przejmuję się tym, by ktoś nie nazwał tego „nierozwiniętym”, ” niezrozumiałym” czy „bezsensownym”.

ale to nie zmienia faktu, że lubię tu wrócić i popatrzeć na coś co stworzyłam i ludzi, którzy pomogli mi to stworzyć. tęsknie za starymi czasami, ale myślę, że to one mnie wzmocniły i dały do myślenia.

cieszcie się tym wpisem, bo pewnie zaraz go usunę czy coś. wahania nastroju, zmęczenie i chęć na pomidory – czy mogłam zajść w ciąże przez oglądanie gorących zdjęć Luke’a na Instagramie?