Wczoraj około godzinny 22 w nocy wbiło mi 500 serc na tej jakże cudownej stronie.

A, że byłam wczoraj bardzo zmęczona, nie dodałam postu z podziękowaniami.

Robię to dzisiaj i teraz.

Kochani, bardzo Wam dziękuje za to, ponad 500 serc jest już! 😭

Nawet nie wiem co powiedzieć.. Pół tysiąca mamy już! ❤💪

Dlaczego ”mamy”?

Bo to jest przede wszystkim wasza zasługa!

Dziękuję każdemu, nowemu obserwatorowi, że do mnie dołączył.

Dziękuję Wam za każde serduszko pod moimi seriami.

Dziękuję za wsparcie, gdy jest u mnie źle.

Dziękuję za każdą, możliwą pomoc.

Po prostu dziękuję za wszystko kochani.

Kocham Was mocniutko i jedziemy dalej z koksem 😂😍

xxx

”Jak dobrze znasz Poszukiwacza” już na profilu! 😏😏

Mam nadzieję, że się wam spodoba ❤

Po tej lekcji kierowałem się do szatni, aby zabrać z niej moją, szarą bluzę z Nike’a. Wszedłem do odpowiedniej szatni, a następnie wzrokiem szukałem mojej bluzy. Nie było jej. Nigdzie. Nie ma, zaginęła. O co chodzi?

– Szukasz tego? – usłyszałem głos za sobą. Momentalnie odwróciłem się. Ujrzałem Alex śmiejącą się i trzymającą w prawej ręce moją bluzę. Zaśmiałem się na ten widok. Niegrzeczna dziewczynka.

– Ojoj, nie ładnie! – zaśmiałem się podchodząc do dziewczyny.

– Ups.. – również zaśmiała się, trzymając nadal moją bluzę. Wyglądała tak słodko.

– Dawaj to – mruknąłem, wyciągając w jej stronę moją rękę. Ona tylko ją klepnęła, nadal się śmiejąc. Boże, co jej się stało.

– Zimno mi, nie oddam Ci jej – wymamrotała.

– Dlaczego nic nie mówisz? Przytuliłbym Cię – powiedziałem bardzo pewny siebie. Ona przestała się natychmiastowo śmiać.

– Śmieszny jesteś, nie zrobiłbyś tego – mruknęła, mocniej trzymając moją bluzę. Ja chciałem to zrobić. Chciałem pokazać jej kim tak naprawdę jest Justin Bieber. Podszedłem do niej jeszcze bliżej. Ta od razu spojrzała na mnie zdziwiona. Spojrzałem na nią uśmiechnięty. Przytuliłem ją. Delikatnie objąłem jej ciało. Miała rację. Była zimna. Była zimna, jak cholera. Postanowiłem ją rozgrzać. Przytuliłem ją mocniej. Jej głowa leżała na mojej klatce piersiowej. Głaskałem ją po głowie. Było tak.. Inaczej.

– Dziękuję, było miło – mruknęła, odklejając się ode mnie. Spojrzałem na Alex. Była ponownie czerwona. Śmieszny widok.

– Nie ma za co, lubię, jak się śmiejesz – wymamrotałem uśmiechnięty. Ta lekko się speszyła. Po krótkiej rozmowie wyszliśmy ze szkoły, pożegnaliśmy się buziakiem w policzek i każdy z nas poszedł w swoją stronę. Niestety dziewczyna nie chciała, abym ją odprowadził do domu. Ciekawe czemu.. Ale nie ważne, nie mogę doczekać się jutra. Dziś był jeden z najlepszych dni w moim życiu..

***

Spoiler macie 😏❣