Więc, wstawiłam właśnie nową część ,,Leku na śmierć”.
Jak już wspominałam nieeeezbyt jestem z niej zadowolona, ale cóż po tej pięciomiesięcznej przerwie, jestem wam winna chociaż to.
Nie mam pojącie co napiszę teraz – pewnie ,,The Losers’ Club” badź ,,Nigdy o to nie prosiłam”.
Anyway, I hope you enjoy it.
😏😏

Mam do was ważne – dla mnie w każdym razie – pytanie:
Jestem właśnie w trakcie pisania ,,Leku na śmierć” i zdałam sobie sprawę z pewnego faktu. Po publikacji tego opowiadania zyskałam wielu nowych obserwujących, a większość z nich pewnie nawet nie wie, że jest to kontynuacja, mojej pierwszej serii ever ,,Prób Ognia”. Mogą być skołowani ponieważ obawiam się, że nie nawiązywanie do wydarzeń z mojego PO jest wręcz niemożliwe. I tutaj pojawia się problem z PO. Pewnie, mogę się bronić, że to moja pierwsza praca, którą pisałam 2 lata temu, ale powiedzmy sobie szczerze – jest okropna.
Napisana w takiej formie, aby czytelnik poczuł się jak bohater, bo to właśnie wtedy było modne. I oczywiście ,,wybór odpowiedzi”, który dawał tylko tyle, że bohaterka zdawała się być bipolarna, bądź pozbawiona konkretnej osobowości. Wstyd mi kiedy myślę, że ktoś nowy – lub ktoś, kto nie wiedzieć czemu będzie chciał do opowiadania wrócić – miałby je przeczytać.
Odpowiadałoby wam, gdybym przerobiła PO? Chodzi mi tu głównie o formę pisania, oraz usunięcie wyboru odpowiedzi. Fabuła pozostanie ta sama, żeby nikt nie musiał znowu czytać tego potwora.
Czy lepiej po prostu zostawić to tak jak jest i żyć dalej?

Dziś wieczorem możecie spodziewać się ,,The Losers’ Club” 😂😊😂