Mówiłam wam, jak kilka dni temu spłukałam żyletkę w kiblu? Nie? To teraz mówię, ale jako że mówię to, wiąże się z tym historia. Tak więc znowu mam cholerne kompleksy, myśli samobójcze, kilka razy prawie udało mi się doprowadzić do próby. Nie będę mówić dlaczego, bo w większości przypadków była to po prostu błachnostka. Kropla wody, która zadecydowała o zbytnim napełnieniu szklanki i wylaniem się cieczy. W każdym razie, dziś przed rozkręceniem temperówki uchronił mnie tylko jej brak. Od kilku tygodni jestem czysta, ale czuję, że albo to zrobię, albo doprowadzę do czegoś gorszego. Tak więc jutro przeszukuję dom w znalezieniu temperówki, jeśli nie znajdę to zabieram z kuchni nóż. Wracając, zaczęłam dietę. To znaczy, jak na razie był jej przedsmak, od jutra mam plan zacząć ją całą sobą. Ale wiecie co jest w tym żałosne? Nie robię tego tylko dla piękna. Chcę zostać zauważona. Potrzebuję tej cholernej uwagi. Atencyjne? Bardzo. Ale w każdym razie właśnie główna decyzją była chęć schudnięcia. I ogólnie, nie wiem co innego mogę napisać, ale jutro się przełamuję. Mam nadzieję że u was wszystko dobrze, kocham was x