@pozeracz Gdy wszedł do Kafarnaum, zwrócił się do Niego setnik i prosił Go, mówiąc: Panie, sługa mój leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi. Rzekł mu Jezus: Przyjdę i uzdrowię go. Lecz setnik odpowiedział: Panie, nie jestem godzien, abyś wszedł pod dach mój, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa odzyska zdrowie. Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: Idź! – a idzie; drugiemu: Chodź tu! – a przychodzi; a słudze: Zrób to! – a robi. Gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i rzekł do tych, którzy szli za Nim: Zaprawdę powiadam wam: U nikogo w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary. Lecz powiadam wam: Wielu przyjdzie ze Wschodu i Zachodu i zasiądą do stołu z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim. A synowie królestwa zostaną wyrzuceni na zewnątrz – w ciemność; tam będzie płacz i zgrzytanie zębów. Do setnika zaś Jezus rzekł: Idź, niech ci się stanie, jak uwierzyłeś. I o tej godzinie jego sługa odzyskał zdrowie.
”
— Mt 8:5-13, (przekład „Biblii Tysiąclecia”)

Bohaterem zdarzenia jest więc oficer (setnik czyli centurion), osoba mająca znaczną pozycję w hierarchii społecznej i przychodząc do Jezusa, w sposób wielce uniżony, prosi Jezusa o uzdrowienie dla swego sługi. Można domniemywać, że setnik poznał lokalne żydowskie obyczaje i wiedział co uznają za godne a co nie. Na wyjątkową zażyłość między setnikiem a jego sługą wskazuje fakt ogromnego samoponiżenia przedstawiciela rzymskich władz okupacyjnych wobec miejscowego cudotwórcy wywodzącego się z podbitego narodu.

W oryginalnym tekście greckim słowo „παῖς” oznacza „sługę” ale też „chłopca”. Od tego słowa pochodzi również polskie słowo „pederastia”.

Jezus wobec takiej postawy setnika oferuje się przyjść osobiście do jego domu pomimo tego, że to u kogo bywał, było przedmiotem częstej krytyki. Nie kieruje pod adresem setnika żadnych napomnień, wypowiedzi na temat jego „grzechów” ani pouczeń w zakresie dalszego postępowania. Wprost przeciwnie postawa setnika została publicznie pochwalona i postawiona za wzór. Krytycznie wypowiada się natomiast o „synach królestwa” co można zinterpretować jako odniesienie do osób trzymających się literalnie nakazom żydowskiego prawa nakazującego karać praktyki homoseksualne śmiercią.