Hello there~
Witam późną porą~

Dawno nie było oficjalnego wpisu, a ja mam chwilę, więc… Więc teraz będzie :D

Jak tam?
– Żyję na szczęście, bo po ostatnich wydarzeniach myślałam, że szpital murowany💀
Jakieś nowości?
– Chyba nei.
Czytacie teraz jakieś książki? Albo jakieś skończyliście?
U mnie ma to się tak:
Niedawno skończyłam Kosiarzy, może wspominałam, może nie, ale nie chce mi się jakoś przewijać wpisów, żeby się przekonać :D
Tak więc uważam, że jest to naprawdę świetna książka. Naprawdę zaskoczyła mnie wyobraźnia autora, bo jednak żeby wpaść na taki pomysł i tak genialnie to poprowadzić, to trochę jej trzeba mieć. Najbardziej urzekły mnie oczywiście [lub też nie] sprawy związane z Kosodomem, bo doszłam do wniosku, że wygląda to niemalże identycznie co scena polityczna. Po prostu. I dlatego tak mnie to zaintrygowało. A co do postaci – mi się najbardziej spodobał Rowan, a nie spodobało mi się za to, jak wobec niego postąpiono. Rowan naprawdę miał pod górę, musiał się nieźle nastarać, żeby właściwie wyjść z tego wszystkiego cało. Tak, Citra też miała ciężko, ale może warto wspomnieć, że Rowan, w przeciwieństwie do niej nie miał kochającej rodziny, przyjaciół prawdziwych też [chociaż tu nie wiem, czy Citra miała], nie miał wspierającego mentora na dalszym etapie kształcenia, a gościa, którego celem było zabicie w nim człowieczeństwa, a na dodatek zależało mu na tym, by Citra wygrała. On się dla niej poświęcił. A ona to tak właściwie tego nie chciała, ale ostatecznie to skupiła się na sobie. Myślałam, że będzie ciekawiej i wyjdzie, że ona też będzie miała w planach przegranie, ale tak właściwie to nie miała ;-; W sensie dobrze, że obmyśliła ten plan na koniec, no ale sam fakt. A to wszystko, co Rowan robił i jak się czuł, pozostawało w tajemnicy. Nie dziwne więc, że Citra wygrała, ale gdyby wszyscy wiedzieli, co przeszedł i co zrobił dla dobra innych, to chyba on by wygrał tak szczerze. Chociaż nwm, może by jednak stabilność emocjonalna przeważyła, ale no— I tak mi się to trochę nie spodobało >:|
A, no i nie mogę nie wspomnieć o Volcie, którego uwielbiam… Popłakałam się na jego śmierci😭😭😭 [Spoiler xD] Ale no… Ta postać tak mnie chwyciła za serce, początkowo może nie, ale z czasem… Urzekło mnie to, że mimo śrdowiska w jakie trafił, a z jakiego nie potrafił się wyplątać, nadal tkwiło w nim dobro i to nie taki maluśki płomyczek, a on naprawdę był dobry, nie potrafił jednak uciec od osób, do których zbliżył się właściwie z nieznanego nam powodu. To było strasznie smutne…
No dobra, a teraz czytam dwie książki: Jedi: Wojenne Blizny i Metro 2033.
Jedi: Wojenne Blizny na początek. Nie będę się rozpisywać, ale ryje psychikę xD Trochę się zawiodłam. Nie jest złe, ale nie tego się spodziewałam. Miała to być chyba książka o Calu, a nie romans Merrin z jakąś losową szturmowczynią, która i tak znika pod koniec książki, by nigdy się już nie pojawić, ale co ja ta wiem… xD
No a Metro 2033… Przeczytałam ledwie 60 stron, ale już kocham tę książkę i Artema, głównego bohatera… Styl pisania – totalnie mój, uwielbiam go, po prostu uwielbiam. W ogóle Dmitry Gluhkovsky to chyba mój ulubiony autor😅 Wracając do książki – świetna. Dialogi i opisy poprawiają mi humor, a gdy trzeba, są naprawdę trzymające w napięciu i aż dreszcz przechodzi… Na pewno kupię dalsze części <333 [Jak w przypadku Kosiarzy] Słyszeliście przypowieść o żabie w śmietanie?😂

No dobra, rozpisałam się trochę XDDDD

Na razie tyle, miłej nocy życzę!
~Inka
[To jest takie relll👇][Jedi: Fallen Order jak coś ;3]

Jakiś nowy tekst.
Wiem, miniaturka brzydka, ale mi się nie chciało.
https://samequizy.pl/ostatnie-slowo/
Mam nadzieję, że się choć trochę spodoba :D