trochę dziwne pytanie, ale… myślicie, że ile mam lat?

,,[…] Ponownie na niego spojrzałam i kiwnęłam zachęcająco głową, w lewej dłoni ściskając mocno długopis.

Oliver westchnął.

— Nie, to nie przez złą atmosferę w reprezentacji. Wszyscy dobrze się dogadujemy — mówiąc to rozejrzał się dookoła, po czym dodał pospiesznie — Na razie nie wiem, co poszło nie tak, muszę to w spokoju przemyśleć w domu, a nie od razu chwilę po meczu.

Po czym, zanim zorientowałam się, co się właściwie dzieje, zaczął iść w kierunku wyjścia prowadzącego do szatni.

Co? Nie! Nie zgadzam się! To miał być mój wywiad! Nie będzie mi jakiś kapitan reprezentacji uciekał bez udzielenia odpowiedzi!

Przebiegłam truchtem dzielący nas dystans. Moja kondycja nie była najlepsza, nie uprawiałam żadnego sportu (chyba, że spacery z psem się liczą), więc mój oddech nieznacznie przyspieszył.

— Na pewno w drużynie panuje taka dobra atmosfera? — zapytałam lekko spanikowana. Spojrzał na mnie najwidoczniej zdziwiony moim uporem. — Na boisku było widać co innego-

— Nistety, już nic więcej ci nie powiem. Muszę to wszystko przemyśleć. — uśmiechnął się krzywo i puścił mi oczko. — Dzięki za wywiad. […]”

powyżej fragment z mojego jeszcze nieopublikowanego opowiadania z Oliverem Woodem. ktoś chciałby to w ogóle czytać?

Julka

dodałam większą część zamówionych grafik, teraz siadam i robię następne
pewnie dzisiaj pojawi seria z wolnych grafik [na pewno wytłumaczę, na czym to będzie polegać]

<333