Nie wierzę, że ktokolwiek jeszcze o mnie pamięta, aczkolwiek zauważyłam wchodząc tu po trzech latach, że mogę się mylić.
z Tego miejsca chciałam przeprosić wszystkich, którzy męczyli się z moim zachowaniem i tym jaka byłam i jak pisałam te trzy lata temu – patrząc wstecz byłam głupia af i te teksty, które pisałam były no cóż – beznadziejne, ale i tak jestem z tego cholernie dumna, bo może i było to gówno, ale moje. Zawsze bawiłam się świetnie przy pisaniu i uwielbiałam tworzyć wszystko, łącznie z miniaturkami (okropnie żałuję, że zmienili mi przez oczy w kolorze avady – szczerze wołam tą zrobioną przeze mnie)
Więc uniżenie proszę o wybaczenie!
Pozdrawiam Was wszystkich cieplutko,
Ida

Dobra! Mam sprawdzony przez niezastąpioną Agatę @My-story mam prolog poprawionej serii! Cieszycie się? Bo nie wiem kiedy wstawić! 😘😘

Ciemne i mroczne ulice Gotham świeciły pustkami. Nie było ani jednej żywej duszy… oprócz jednej uliczki. Pod latarnią, dającej znikome światło stała kobieta, okryta była peleryną z czarnego atłasu, a jej twarz przysłaniał kaptur z tego samego płótna. Jej czarne szpilki odbijały się w poświacie, która dawała latarnia. Widać było lekkie zestresowanie w jej postawie. Nagle echem po ulicy rozległ się dzwonek. Dzwonek należący do telefonu kobiety. Gwałtownie wyciągnęła telefon i odebrała.
— Gdzie jesteś?! – Zdenerwowany głos odezwał się w słuchawce tak głośno, że słychać go było na drugim końcu miasta.
— Zamknij się Ethan! – Szepcząc wykrzyknęła kobieta.
— Dobra. Tylko mi nie mów, że jesteś na 13?! – Nadal wkurzony mężczyzna odzywał się w słuchawce.
— Jestem na 14. – uśmiechnęła się pod nosem kobieta.
— Anastazja! – wydarł się Ethan.
— Ciszej… – szepnęła kobieta.
— Jesteś na 14 rozumiesz?! Jesteś kobietą!! Ty nie dasz rady!!! – denerwował się coraz bardziej chłopak.
— Na ten temat pogadamy w domu, przy kawie! – szepnęła wkurzona dziewczyna i rozłączyła się.
Rozległ się szelest, Anastazja odwróciła się gwałtownie. Rozglądała się w te i wewte. Nagle przeraźliwy śmiech, który mroził krew w żyłach rozległ się po ciemnych uliczkach miasta Gotham. Tajemnicza postać wychynęła zza słupa telegraficznego.
— Akuku! – postać pokazała się Anastazji i wyciągnęła kij bejsbolowy.
Wykonał zamach i nie przytomne ciało spadło na bruk…
Zaciekawiło troszeńkę?