Może zabrzmi to głupio. Może niektórzy to wyśmieją, a niektórzy zrozumieją, ale przechodząc do rzeczy:
Czasami wydaje mi się, że bardziej rozumieją mnie osoby, które mnie nie znają, ba nawet nie wiedzą o moim istnieniu niż ci co są w moim otoczeniu i rodzina.
Tak, chodzi mi o bangtan. Czasami w myślach mówię do nich rzeczy, które mnie drażnią, zasmucają, czy z którymi mam problem. Wiem, że oni mnie nie słyszą, ale w takich momentach myślę sobie, co mogliby mi odpowiedzieć i szczerze? Jestem w szoku, że osoby, które nie znają mnie i żyją na drugim końcu świata potrafią mi bardziej pomóc niż inni. Najczęściej zwracam się z moimi problemami do Namjoona, chociaż reszta chłopaków też bardzo mi pomaga.
Pewnie wychodzę teraz na cringe armate, bo może i tak jest. Trudno. W sumie nie wiem po co wam to pisze, skoro i tak nikogo to raczej nie interesuje, ale mimo wszystko chce się z wami tym podzielić, a przede wszystkim podziękować chłopakom za wszystko. Za to, że żyją i gdzieś myślą o swoich wiernych fanach. Wasza muzyka daje mi dużo siły. Zabawne, że kiedyś myślałam, iż nie da się pokochać muzyków. A teraz w 2020 roku chłopaki są moją rodziną.
Naprawdę, gdy pisze to staram się nie rozpłakać, ale mimo wszystko wiem, że oni by tego nie chcieli. Dlatego tego nie zrobię…
Dziękuję.