Coś tu za cicho…
Znów słucham jakiś smutnych piosenek
Na dodatek polskich.
Czasem gdy ich słucham… mam ochotę uciec i nie wrócić.
Tak by wszyscy o mnie zapomnieli…
Zazdroszczę tym co mają prawdziwych przyjaciół.
Ja… ja w sumie nie mam przyjaciół i nie chcę mieć…
Czasem myślę co by było gdybym się nie urodziła….
Czy było by lepiej….
Ktoś sobie pomyśli, że przesadzam. Bo w końcu jak to powiedziała moja pani od religii ,,Jezus cierpiał z nas wszystkich najbardziej. To on wziął grzechy wszystkich ludzi na siebie”
Gdzieś jest w tym prawda…
Nawet nie wiem po co to piszę…
Może chcę się tylko wyżalić….
Jest na prawdę nie wiele osób, które potrafią mnie uszczęśliwić…
Kiedyś tam chciałabym bardzo przytulić osoby które mnie wspierają, podziękować im…
Macie ibf lub inną osobę którą macie ochotę przytulić, ale nie możecie?
Ja mam i miałam…
Chcę czuć szczęście jak kiedyś…
Co tam u was słychać? Czy wszystko dobrze?