@Cierpka_Jak_Agrest Wiedźmin wolnym krokiem wszedł do przedsionka ich wspólnego domu. Wątłe światła świec na nie wiele się zdały ale nawet w półmroku można było zauważyć jego zmęczoną twarz. Poszarzałe już sieci naczyń krwionośnych zdradzały niedawne użycie eliksirów a kapiąca na posadzkę krew niedawno odbytą walkę. To nie była jego krew, chodź zbroja nosiła ślady ataku wielkich pazurów, to jednak była warta swej ceny, gdyż uniemożliwiła zranienie a tym samym powiększenie się już i tak pokaźnej kolekcji blizn na ciele białowłosego. Brakowało tylko trofeum, ale ono zapewne zostało już wręczone zleceniodawcy. Geralt zdjął pancerz i odwiesił go na stojaku. Zdjęty ówcześnie z pleców stalowy miecz oparł o ścianę obok postawionego wcześniej srebrnego miecza. Oba narzędzia pracy czekały, aż ich właściciel wyczyści je i przygotuje do kolejnego starcia, jednak on sam opadł ciężko na krzesło po czym uniósł zmęczoną twarz i spojrzał we fiołkowe oczy żony.
– Właściciel jednej z winnic miał problem – zaczął, jednak można było odnieść wrażenie, że każde wypowiadane słowo jest dla niego nie lada wysiłkiem – Oprócz winorośli miał na swojej ziemi nie wielki las, który chciał trochę wykarczować, niestety zagnieździł się tam leszy…Bardzo stary i cwany osobnik, ale już po kłopocie …A jak Tobie minął dzień?