„5:37.
-Liliano, moja droga. Wstawaj! Zdążysz pod prysznic.-Potrząsnęłam moją przyjaciółką.
-Idź stąd Blondi….-Wymamrotała.-Daj mi spać…-Przekręciła się na drugi bok. Już miałam coś powiedzieć o porannych tradycjach, gdy doszło do mnie co powiedziała.
-Osz ty mała…-Zrzuciłam z niej kołdrę łapiąc ją za ręce i jedną nogę zaciągnęłam do łazienki.-Ja ci zaraz dam „Blondi”…-Wepchnęłam ją pod prysznic i odkręciłam lodowatą wodę. Jej krzyk obudził całą sypialnie J.
-Skai. Zginiesz. Marnie.-Po jej słowach zamknęłam drzwi od łazienki i podeszłam do jej szafy. Wyciągnęłam jej kombinezon, ręcznik i inne takie i zamierzałam iść w stronę łazienek. Gdy nasz kochany Max rozpoczął swój poranny monolog:
-Ach teraz piękne dziewczyny wpychają się porankami pod prysznic. Taka zabawa?! I to bez nas?!-Złapał się za serce.
-Pieprz się, Max.-Rzuciłam na odchodne.
-Pieprzyć to ja chętnie, ale z tobą.-Rzuciłam moją Enigmą-tak, nazwałam tak nóż- w koszulkę trzymaną przez niego w ręce i tym samym przyszpiliłam ją do ściany.
-Pieprzyć, to ty się możesz co najwyżej z kulką w tym twoim głupim łbem.-Wyciągnęłam Enigmę ze ściany.-A teraz przepraszam, ale się oddale.-Rzuciłam mu kpiące, a jednocześnie lodowate spojrzenie i zaniosłam Lili jej rzeczy.”
No… taka sytuacja