Wiersz dla @Ameliag

„Welcome to Derry”
Nieśmiała dziewczyna, cicha też, lubiąca mężczyzn z klubu frajerów najbardziej została pewnego razu porwana. Przestraszona, podkoch**ąca się w mężczyźnie, coraz bardziej przerażona, nie może nic zrobić. Czuć bezsilność, brak obrony – to sprawiło, że dziewczyna nie mogła sobie pomóc. Gdyby tylko dalej próbowała, może by coś osiągnęła, lecz rozpacz, strach, przerażenie ją sparaliżowały, czuła chęć do płaczy, do ukazania skruchy, lecz nie chciała tego zrobić. Podkochiwała się…

…w Henrym. Chłopak porywczy, śmiały, chamski ukrywał swoje uczucia, chcąc pokazać nienawiść. Nie potrafił sobie powiedzieć prawdę, gdy patrzył w te znienawidzone oczy.
Ale czy naprawdę znienawidzone?
Nie! Spotkany w nich strach uświadomił coś chłopakowi, lecz wmawiał sobie:
„Nienawidzę jej, nie kocham jej, jest dla mnie nikim”
Lecz jego słowa utonęły w rozpaczy, która ogarnęła i jego

~Gabikfonek