utworzę BoFTM wiki!

Idę czytać książkę o nazwie: „Kroniki nieprawdopodobnych zdarzeń, które rozpoczęły się w środowe popołudnie, kiedy to niepozorny mieszkaniec Bełchatowa, przypadkowo odkrywszy tajemniczy przepis na zupę, która pozwala rozmawiać z roślinami, wyruszył w podróż przez alternatywne wymiary, spotykając po drodze gadającego jeża, filozofującego gołębia, oraz stado melancholijnych lam, by odnaleźć zagubioną instrukcję obsługi wszechświata, ukrytą w pudełku po butach pod łóżkiem babci, która okazała się być agentką międzygalaktycznej agencji ds. synchronizacji snów, a wszystko to miało na celu uratowanie świata przed inwazją sentymentalnych tostów, które pragnęły jedynie miłości i uznania, lecz zostały odrzucone przez społeczeństwo, co doprowadziło do wielkiego kryzysu egzystencjalnego wśród sztućców, a jedynym ratunkiem okazał się być poemat napisany przez kota, który nigdy nie istniał, ale którego istnienie zostało udowodnione przez profesora z Uniwersytetu Absurdologii, który twierdził, że rzeczywistość to tylko nieudany eksperyment kulinarny, a cała historia została spisana na liściach kapusty i odczytana przez chór teleportujących się pingwinów podczas ceremonii otwarcia międzywymiarowego festiwalu herbaty, który odbywa się raz na tysiąc lat, chyba że ktoś przypadkiem wypowie zaklęcie ‘majonezowy rezonans’ w obecności trzech słoików musztardy, co może spowodować natychmiastowe przeniesienie do krainy, gdzie każdy dzień zaczyna się od tańca z parasolkami i kończy filozoficzną debatą z lustrem, które zna wszystkie Twoje sekrety, ale mówi tylko w języku zapomnianych marzeń” z dodatkiem zatytułowanym: „Rozważania na temat wpływu kiszonych ogórków na stabilność czasoprzestrzeni oraz analiza snów ślimaków w kontekście metafizycznej teorii tostowej”