Cześć! Ostatnio dużo myślałam, i mam dla was pewną małą informację…SHOW MUST GO ON!

[PILNE]

Cześć, kochani! Mam dzisiaj dużo informacji… i nie tylko.
O co chodzi? Cóż… przede wszystkim chcę Wam bardzo podziękować.
Już od ponad tygodnia jest nas już 302!!! Nie uwierzylibyście, ile to dla mnie znaczy. Jestem bardzo szczęśliwa, że wciąż Was tyle przybywa, a na dodatek aktywnie rozwiązujecie moje quizy, czytacie opowiadania i wpisy… to dla mnie bardzo ważne. Zawsze, gdy tu zaglądam, mam uśmiech na twarzy, a ta strona bardzo mnie rozwinęła nie tylko w kwestii pisania opowiadań. Dziękuję, że ze mną byliście i jesteście. Wciąż pamiętam, jak bardzo się cieszyłam, gdy zdobyłam 28 obserwatorów, a teraz… Jestem w niebie, moi drodzy. Dziękuję.
A teraz następna rzecz – co byście sobie życzyli na „special”? Napiszcie mi pod spodem, proszę. QA, specjalne opowiadanie, grupę na FB, twarz itd. ;)
Kolejny punkt – dla miłośników „Akademii W” (którym baaardzo jestem wdzięczna, w tym za ciągłe ponaglanie i miłe słowa). Jak może zauważyliście, zwykle wstawiam najpierw Aquarine, potem Akademię, znów Aquarine, Akademia i tak dalej. Wybaczcie, że przez to łącznie schodzi na pisanie koło 2 tygodni, jednak dzięki takiej „konkretności” pisze mi się trochę lepiej, proszę o wyrozumiałość ;) A powiem Wam, że nic nie sprawia mi takiej frajdy co pisanie opowiadań dla Was – przy okazji, kolejne podziękowania :*.
Parę osób na priv. pytało mnie, czy „przyjaźń ” Aquarine z Rumunią będzie miała głębsze znaczenie w dalszych losach, niż ta z Polską i Litwą w pierwotnej wersji. Otóż… Przepraszam, lecz…
Nie odpowiem na to pytanie! Spodziewajcie się wszystkiego !
I ciekawostka na dziś: [HETALIA]
W Nowej Hucie mamy 70-lecie, więc mamy często różne święta, koncerty, okazje… jak się pewnie domyślacie, dzisiaj też mieliśmy coś ciekawego, ponieważ był festiwal zabaw z PRL-u. I co Wam powiem? Świetnie się bawiłam wszędzie, jednak pewna rzecz skłoniła mnie szczególnie do napisania tej części. Coś… HETALIOWEGO!
Otóż, jedna z zabaw, „Piwko na przeciwko” sprawiła, że można było się poczuć niczym postać z naszej ukochanej mangi – najpierw rysujemy kółko (Ja sobie śpiewałam Marukaite Chikyuu ), a potem wybieramy sobie państwo, które reprezentujemy (Wzięłam Rumunię i razem z Francją miałam sojusz przeciwko Stanom Zjednoczonym). Zasady, jak myślę będą na internecie, ale powiem Wam, że zabawa jest przednia. Jedyne, czego potrzebujemy to kreda, patyk i parę przyjaciół z którymi nie wstydzicie się pokazać dziecko w środku ;).
Jeszcze raz dzięki, i zachęcam do proponowania :*

Cześć, cześć, moje małe słoneczniki, chciałam Was zapytać o kilka rzeczy, o czymś też powiedzieć, zapytać, powiedzieć…
Wiecie, właśnie piszę dla Was Akademię, bo ostatnio mam sporą wenę, więc staram się dawać z siebie wszystko i sporo pracuję i dopieszczam owe opowiadanie (Z dumą się pochwalę, że zrywam już trzecią noc z rzędu.) W sumie, jakby nie patrzeć, całkiem zabawne jest to, skąd się bierze moja wena, podobno u każdego ma to inną formę. U mnie to albo wczesne przedpołudnie z character song’ami Hiszpanii, albo ciemny wieczór, najczęściej gdy piekę moje słynne francuskie ciasteczka z jabłkami i cynamonem xD. Raz tak się wczułam, że mi się przypaliły, lel, ale muszę ćwiczyć, bo Anglia raczej gotować nie będzie. Jak tak sobie myślę, to gdy skończę pisać akademię, do czego jeszcze zostało mnóóóóóstwo czasu, bo to gdzieś w dalekiej przyszłości, to chyba sporo przytyję, skoro co rozdział piekę ciastka… ale to tylko takie tam przemyślenia, hehe.
Co jeszcze – jak mówiłam, teraz zajmuję się opowiadaniem i wpadłam na kołek – wszystko ładnie pięknie, super, opisuję sobie Kirklandów, jednak znalazłam gdzieś w odmentach fandomów trzy wersje imienia Irlandii – pierwsza – Ciarán Kirkland, druga – Seamus i w końcu trzecia – Sean.
I właśnie nie wiem, którego użyć. Mi najbardziej podoba się Seamus, ale nie wiem jak Wam. Napiszcie pod spodem które wy preferujecie, a najwięcej głosów przejdzie do opowiadania.
#Imiedlairlandii