Więcej osób zagłosowało na one shot, więc teraz pytanie jaki one shot byście chcieli?

🐱 Z Harry'ego Pottera
🐶 Romantyczny
🦊 O przyjaźni
🦝 Melancholijny
🐴 Inny (napisz jaki)

Wiem, że wyjdę w waszych oczach na atencjuszkę. Ale szczerze mówiąc przestało mnie to już martwić. Może rzeczywiście jestem atencjuszką oraz egoistką. Trudno, już się z tym pogodziłam.

Możecie wierzyć lub nie, ale i tak powiem, że wcale nie było to zaplanowane. Nie chciałam tylko zwrócić na siebie uwagi, wręcz przeciwnie, nawet słowem się z wami nie pożegnałam i wiele osób w ogóle nie zauważyło mojego odejścia, ponieważ nie chciałam żebyście mnie zatrzymywali.

Rozpoczęłam procedurę usuwania konta w czwartek, była to bardzo spontaniczna decyzja. Powód? Nie, powodem nie były od-obserwacje. Do kliknięcia przycisku "usuń konto" skłoniło mnie co innego.

Ostatnio było mi tu źle. Aktywność spadała; kiedyś pod wpisami miałam 10-15 odpowiedzi, a w ostatnim czasie były około 2-3. To po prostu bolało. Tak samo bolało to, że osoby z którymi kiedyś miałam taki dobry kontakt teraz zachowują się, jakby mnie nie było. Można powiedzieć, że teoretycznie przyzwyczaiłam się do tracenia przyjaciół, ale nie zmienia to faktu, że to dalej boli.
Do tego straciłam całe chęci do quizów. To konto zaczęło mi ciążyć, bo czułam się winna że prawie nic tu nie dodaję.

Do cofnięcia procedury skłoniły mnie wasze wpisy na moim profilu. Choć może nie było ich niewiadomo jak wiele, naprawdę sprawiły, że zrobiło mi się przykro. Czytałam je wszystkie po kilka razy gdy byłam zalogowana na koncie @/cissy i czułam się winna, że odchodzę, i to jeszcze bez pożegnania. Było mi źle zostawiać tutaj @lostcheerfulcreature, @A.Weasley, @_Gryffindor_Girl, @LunaLovegood-Potter, @KittyZuzeyka, @Volturi, @Luna_Lunka i dużo innych, wspaniałych osób, które dały mi do zrozumienia, że chcą żebym została.

Jak już mówię o odchodzeniu bez pożegnania, nie zrobiłam tego dla tego, że nic dla mnie nie znaczy to konto albo po prostu się obraziłam i nie chciałam nawet powiedzieć słowa na do widzenia. Nie.
Po prostu chciałam odejść w ciszy. Niezauważona. Pożegnania zawsze bardziej bolą niż samo rozstanie. Zresztą… Powiedzcie mi, czy gdybym naprawdę odeszła z tej strony, ktoś by za mną tęsknił? Nie. Nie znamy się tak naprawdę, o wielu aspektach swojego życia tutaj nie mówimy, i mimo że się lubimy, tak naprawdę w porównaniu do całej społeczności na tej stronie jestem nikim. Tydzień po rozpoczęciu przeze mnie usuwania konta zapomnielibyście o mnie, bo nie grałam ważnej roli w waszym życiu. I to jest zupełnie normalne i naturalne.

Nie wiem dlaczego wróciłam. Może było mi żal tych dobrych relacji z wami na które pracowałam tyle miesięcy. A może po prostu miałam nadzieję, że kiedyś z powrotem odzyskam chęci tworzenia tu. I szczerze to niezbyt wiem co teraz z tym kontem. Jakoś dziwne wydaje mi się powrócenie do normalności, dodawania wpisów, pisania z wami… Czy to nie będzie nienaturalne? W każdym razie po prostu dalej nie jestem pewna swojej decyzji.

Chcę, żebyście wiedzieli, że nie wróciłam tu dla liczby obserwacji ani kółeczek z osiągnięciami. Wróciłam tutaj do osób, które tu poznałam, czyli do was.
Dotarło do mnie, jak bardzo by mi tego brakowało, pisania z wami, komentowania, opowiadania wam coś o swoim życiu, żalenia się wam… To wszystko było codziennością, a teraz nagle miałoby zniknąć? Dotarło to do mnie, więc zmieniłam zdanie i mam nadzieję, że teraz będzie tylko lepiej.

Jeżeli komuś udało się dobrnąć do końca tego wpisu, to serdeczne gratulacje, bo z pewnością było to bardzo pokręcone, długie i bezsensowne. Mam nadzieję, że ten wpis nie jest aż tak depresyjny, bo nie chciałabym być powodem waszego złego humoru.
Dziękuję osobom, które swoimi wpisami powstrzymały mnie od usunięcia konta, bo choć to wydaje się być niczym, tak naprawdę słowa mają ogromną wagę na nasze życiowe wybory ♥️