chyba każdy ma w klasie co najmniej jedną irytującą osobę. prawda?
to, że jestem aspołeczna chyba większość z Was wie.
jak ktoś przekłada moje rzeczy, dotyka mojej ławki w szkole czy jest za blisko mnie (ALBO MNIE KURNA DOTYKA, CHRYCHA NA MNIE CZY ZA GŁOŚNO ODDYCHA), to mam ochotę trzasnąć go grubym podręcznikiem od polskiego. najgorsze jest to, że nauczyciele i niektórzy uczniowie uważają mnie za cichą, kulturalną i tolerancyjną osobę. coraz mniej w to wierzę.
story time:
wyobraźcie sobie, że graliśmy w państwa miasta. I JEDEN TAKI DEBIL POSTANOWIŁ SIĘ GŁOŚNO ŚMIAĆ I NIE CHCIAŁ PRZESTAĆ (pomimo uciszania przez nauczycielkę). NIE MIAŁ MASECZKI, CHOCIAŻ PROSIŁAM NAJPIERW GRZECZNIE, ŻEBY JĄ DO CHOLERY ZAŁOŻYŁ. ale co? no k**** nic. później postanowił zmienić siedzenie i przestawić krzesło tak, że moje się nie mieściło. przestawił mój plecak tymi swoimi brudnymi łapskami i kurna kaszlał do okoła bez tej pieprzonej maseczki. później zaproponował mi, że jak coś mi nie pasuje, to mogę się przesiąść Z MOJEGO miejsca. I WŁAŚNIE TO KURDE ROBIŁAM, CZEGO TEN ZASRANY KRETYN NAWET NIE ZAUWAŻYŁ.
wyszłam z klasy tak szybko jak się tylko dało.
może jestem nadwrażliwa. pewnie tak. ale nie znoszę przekraczania przestrzeni osobistej. albo narażania innych na zachorowanie przez swoją głupią łepetynę.
a teraz siedzi sobie panisko
O
JUŻ ZE ZDJĘTĄ MASECZKĄ
NA KORYTARZU
I SMARKA TYM SWOIM NOCHALEM
pomocy