Story time:
Najnormalniej w świecie poszłam z koleżankami na rolki (@L10u20n30a40 i @_olixsia_ ) No i normalnie jeździmy i spotykamy przy tym połowę klasy. No ok. Poszli sobie. Ale gdy spotkaliśmy następnego kolegę, jacyś trzej wariaci na rowerach o rok starsi od nas zaczęli się popisywać i robić jakieś głupie drifty. Na mojego brata jeden z nich krzykną „kidos” trudno. Ale nie! Zaczęli się z nas CHICHOLIĆ i próbowali nas przejechać. To my wrzeszczymy do nich że wariatami są, a oni zaczęli nam pokazywać środkowe palce. No to, kurczę. Głupole. My ciągle na nich wrzeszczymy, a oni ciągle swoje czyli STRASZENIE NORMALNYCH LUDZI, JAZDĄ NA ROWERZE KILKA CENTYMETRÓW OD NICH (szybka jazdą. Bardzo szybką). Postanowiliśmy sobie spokojnie iść, ale oni zaczęli nas gonić. Bardzo szybko pojechaliśmy (rolki i hulajnoga) do domu Luny. Wchodzimy zadowoleni do klatki, nie znają kodu. A jednak znają kod policyjny. Do windy, szybko! Co chwilę otwierają nam drzwi. Idziemy do rodziców koleżanki, którzy uspokajają nas, a jej tata pogonił za nimi. Dwoje z nich uciekło, a jeden prawie wjechał pod samochód (i zarysował go). Jej tata złapał jednego z nich. Przyszła jakaś pani która porozmawiała z nim. Tata Luny porozmawiał z jego tatą.
Dwóch z nich nadal nie znaleźliśmy.