życie jest niesprawiedliwe, kiedy kogoś bardzo mocno kochasz, myślisz , śnisz i tęsknisz cały czas za tą osobą, a ta osoba odchodzi bez pożegnania i masz nadzieje że wróci, lecz nie wiemy kiedy ta osoba wróci, rok, dwa, 3 lata? a może ta osoba już nigdy nie wróci? może chce nas chronić od niebezpieczeństwa, i nie chce żeby nie stała się krzywda tej osobie którą ta osoba kocha, a może dlatego że boi się że sam/sama zrobi krzywdę? życie piękne i dobre a jednocześnie paskudne i okrutne, cały czas myślimy o tej osobie, śnimy i tęsknimy, a ta osoba nie chce nam mówić że żyje, czy nas kocha, czy w miłości musi być tyle ofiar? czy życie nie może być takie jakie my chcemy? piękne, kolorowe, i pełne miłości, bez krzywd, bez smutków, bez ofiar w miłości….