
Przy pomocy wpisów możesz zadać autorowi pytanie, pochwalić go, poprosić o pomoc, a
przede wszystkim utrzymywać z nimi bliższy kontakt. Pamiętaj o zachowaniu kultury,
jesteś gościem :) *Jeśli chcesz odpisać konkretnej osobie, użyj funkcji " Odpowiedz" - osoba ta dostanie powiadomienie* ×









BLWattpad_Fanfics_Obssesed
AUTOR•Elo elo ludziska, trochę mnie nie było i też trochę se profil pozmieniałom. Jak tam humorki u was?
BLWattpad_Fanfics_Obssesed
AUTOR•Wikipedia
Szukaj
Taboret
Język
Pobierz jako PDF
Obserwuj
Edytuj
Ten artykuł dotyczy mebla. Zobacz też: taboret gazowy.
Taboret (z fr. – tabouret od st. fr. – tabur (bęben)) – rodzaj mebla, siedzisko z jedną lub kilkoma nogami, zwykle bez oparcia i podłokietników. Bywa także nazywany stołkiem.
Jednonożny stołek kamieniarski
Drewniany taboret w konstrukcji skrzyniowej
Drewniany taboret (ryczka) w konstrukcji deskowej
Pochodzenie stołków pozostaje niejasne, lecz pewne jest, że stanowią one jedne z najwcześniejszych form mebli drewnianych. Pierwsze wzmianki o taboretach pochodzą ze starożytnego Egiptu i Mezopotamii, gdzie funkcjonowały jako siedziska dla wyższych klas społecznych. Charakteryzowały się one niskim profilem, trzema nogami oraz często ozdobnymi detalami.
W starożytnej Grecji popularnym rodzajem stołka był difros (gr. Δίφρος), charakteryzujący się czterema nogami oraz dostępny w dwóch wariantach – stałej i składanej (difros okladias)[1].
W starożytnym Rzymie podobne do taboretu było krzesło kurulne (łac. sellă cŭrūlĭs) przejęte od Etrusków i dla wygody uzupełniając proste siedzisko nakładaną poduszką[2]. W Rzymie początkowo przysługiwało ono królom, a w okresie republiki także wyższym urzędnikom (magistratus curules)[3].
Z mebla tego wywodziło się faldistorium używane od wczesnego średniowiecza w wyposażeniu kościołów i bogatych dworów[4].
W okresie baroku stołki zyskały szczególne znaczenie i rolę na francuskim dworze Ludwika XIV w Wersalu. Był to okres, gdy możliwość zasiadania w obecności rodziny królewskiej stał się zaszczytem i przywilejem, który nie był dostępny dla całej szlachty. Posiadanie stołka było symbolicznym urzeczywistnieniem tego wyjątkowego przywileju. Stołki tego okresu charakteryzowały się wyściełanymi siedziskami oraz zakrzywionymi drewnianymi nogami, często ozdobionymi frędzlami[5].
W XIX wieku, zwłaszcza w epoce wiktoriańskiej, taborety były powszechnie używane jako dekoracyjne i praktyczne elementy wystroju wnętrz. Oferowały różnorodne wzornictwo, zdobione rzeźbieniami i intarsjami, przy użyciu różnych materiałów, takich jak drewno, metal i tkaniny. Stanowiły zarówno funkcjonalne siedziska, jak i estetyczne dodatki, podkreślając zainteresowanie ówczesnego społeczeństwa detalem i starannością w aranżacji domów.
W XX wieku taborety zaczęły być masowo produkowane, stając się powszechnie dostępnymi meblami. Współczesne taborety przybierają różnorodne formy i są wykonane z różnych materiałów, od drewna po metal czy tworzywa sztuczne. Bywają także taborety tapicerowane.
Szczególnymi odmianami taboretu są:
puf – miękki, niski taboret z siedziskiem znajdującym się na skrzyni, obity w całości tkaniną lub skórą,
hoker – rodzaj wysokiego stołka stosowanego w barach, na którym można siedzieć przy ladzie,
pliant – mebel ze składanymi (najczęściej krzyżującymi się) nóżkami i naciągniętej na nie tkaniny[6].
Przypisy
edytuj
Grzeluk 1998 ↓.
Encyklopedia sztuki starożytnej. Europa – Azja – Afryka – Ameryka. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe / Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 350, ISBN 83-01-12466-0
Słownik terminologiczny sztuk pięknych. Wyd. 4. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 222, ISBN 83-01-12365-6
Encyklopedia sztuki starożytnej, dz. cyt., s. 233.
Taborety w domu – komfort i styl w jednym [online], http://www.edinos.pl [dostęp 2023-12-05].
pliant – Słownik języka polskiego PWN [online], sjp.pwn.pl [dostęp 2021-01-10] (pol.).
Bibliografia
edytuj
Grzeluk I., Słownik terminologiczny mebli, Warszawa: Ministertwo Kultury i Sztuki. Generalny konserwator zabytków, 1998, ISBN 978-83-86334-67-4, ISBN 83-86334-67-3 [dostęp 2024-02-05] (pol.).
Zobacz hasło taboret w Wikisłowniku
Zobacz multimedia związane z tematem: Taboret
Ostatnio zmodyfikowano miesiąc temu przez użytkownika CommonsDelinker
Powiązane strony
Berżera
Oskrzynia
Stołek składany
Wikipedia
Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej.
Polityka prywatności Zasady użytkowaniaWersja standardowa
BLWattpad_Fanfics_Obssesed
• AUTOR@Nalesinik_W_Nosie h
Wikipedia
Szukaj
Czas
wielkość fizyczna
Język
Pobierz jako PDF
Obserwuj
Edytuj
Ten artykuł od 2014-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.
Zobacz też: inne znaczenia.
Czas – wielkość fizyczna określająca kolejność zdarzeń[1] oraz odstępy między zdarzeniami zachodzącymi w tym samym miejscu. Pojęcie to jest również przedmiotem rozważań filozoficznych[2]; może być rozumiana jako:
chwila, punkt na osi czasu,
odcinek czasu,
trwanie,
zbiór wszystkich punktów i okresów czasowych,
czwarta współrzędna czasoprzestrzeni w teorii względności.
Koncepcje czasu
edytuj
W fizyce
edytuj
W fizyce klasycznej jest samodzielną wielkością niezależną od innych wielkości biegnącą w takim samym rytmie w całym Wszechświecie. W mechanice relatywistycznej czas stanowi czwartą współrzędną czasoprzestrzeni, jego upływ zaś zależy od obserwatora i jest różny dla różnych obserwatorów.
Według Newtona istnieje tylko jeden, uniwersalny i wszechobejmujący czas – płynie on w jednostajnym tempie i nic nie wywiera na niego wpływu. Jest więc absolutny i obiektywnie jednakowy w całym wszechświecie[3]. Leibniz sprzeciwiał się teorii Newtona utrzymując, że czas jest porządkiem następstwa zdarzeń zachodzących w świecie – bez świata (zdarzeń) nie może być mowy o żadnym czasie[4]. Także George Berkeley oponował, iż bez umysłu, który by postrzegał ruch, sama idea czasu staje się zwykłą iluzją.
Szczególna teoria względności Einsteina wprowadziła do fizyki nowe pojęcie czasu. Okazało się, że upływ czasu zależny jest od prędkości układu odniesienia, w którym się go mierzy. Jeżeli znajdujemy się na powierzchni Ziemi i mija nas przyjaciel w statku kosmicznym poruszającym się z prędkością porównywalną do prędkości światła w próżni, wydaje nam się, że jego zegar chodzi wolniej od naszego (dylatacja czasu). W życiu codziennym różnice te są niemierzalne, jednak w przypadku układów poruszających z prędkościami zbliżonymi do prędkości światła w próżni różnica pomiaru jest już bardzo duża.
Ogólna teoria względności Einsteina uwzględnia związek czasu z polem grawitacyjnym. Czas nie płynie już odrębnie, lecz jest związany jako czwarty wymiar w pojęciu czasoprzestrzeni. Zgodnie z podstawowym założeniem ogólnej teorii względności, grawitacja powoduje zakrzywienie czasoprzestrzeni. Zegary umieszczone w silniejszym polu grawitacyjnym chodzą wolniej, dlatego zegar leżący na powierzchni Ziemi chodzi wolniej, niż zegar umieszczony np. na szczycie wieży. Na co dzień różnice te są zaniedbywalnie małe, gdy jednak potrzeba bardzo dokładnego wyznaczania czasu, a z niego położenia, odchylenia te należy brać pod uwagę. Uwzględniono je na przykład w systemie GPS.
W filozofii
edytuj
Jednym z tematów dyskusji filozofów i naukowców był m.in. spór o absolutny bądź względny charakter czasu.
Wedle pitagorejczyka Parona czas jest czymś nieuporządkowanym, gdyż powoduje on utratę pamięci, zapominanie. W tym sensie czas jest bardziej przyczyną ginięcia, niż powstawania (Arystoteles, Fizyka 222b). Dla samego filozofa czas był jedynie ilością ruchu, odliczaniem poszczególnych momentów ‘teraz’ ze względu na ‘wcześniej’ i ‘później’.
Platon wierzył w czas cykliczny, będący stworzonym przez demiurga „ruchomym obrazem wieczności, poruszającym się według liczby”[5]. Za to Arystoteles utożsamiał czas z ruchem – przejściem od możności do aktu[6].
Św. Augustyn rozważa w XI księdze Confessiones różne aspekty czasu. Wypowiada pogląd, że jest on bezcenny, nierozłączny ze zmianą (ruchem), stanowi pewien wymiar świata materialnego i wiąże się z przemijalnością. Teraźniejszość (to, co istnieje materialnie) jest dla niego czasem zauważanym (choć nieuchwytnym), przeszłość (to, co istniało) – pamiętanym, a przyszłość (to, co będzie istniało) – oczekiwanym; waha się jednak, czy te dwie ostatnie odmiany gdziekolwiek jeszcze (już) istnieją. Z całą pewnością stwierdza zaś, że czas stworzył Bóg, który znajduje się poza nim.
Zdaniem Kanta (estetyka transcendentalna) czas i przestrzeń są apriorycznymi formami naszej zmysłowości. Mają one swoje źródło w podmiocie i stosują się do wszystkich zjawisk (tzn. zmysły dostarczają wrażeń już ukształtowanych czasoprzestrzennie). Czas (i przestrzeń) ukazują się nam w doświadczeniu jako realne, jednak podczas transcendentalnej analizy okazują się „być” idealne – stają się niczym, gdy chcemy je rozważać niezależnie od doświadczenia.
Z kolei Bergson dokonuje istotnego rozróżnienia pomiędzy matematycznym, dyskretnym czasem (nauka) rozbitym na chwile i pojmowanym w sposób przestrzenny, a czasem „rzeczywistym”, czystym dzianiem się, ciągłością, która dana nam jest w introspekcyjnym doświadczeniu.
W koncepcji Husserla strumień czasu oglądany w swym czystym przepływie staje się tożsamy z samą świadomością (transcendentalną i absolutną). Ostateczne źródło czasu stanowi tym samym świadomość, która uobecnia się sobie samej – będąc źródłem czasu jest źródłem wszelkiego istnienia nadając mu sens. „Ja jestem” = istnieje strumień świadomości, w nim Ja objawia się sobie samemu za pośrednictwem i pod postacią czasu.
Jak pisał Heidegger w swoim Sein und Zeit, czas nie „jest” obecny ani w podmiocie, ani też w przedmiocie; nie jest wewnątrz bytu, ani na jego zewnątrz i „jest” on „wcześniej” od wszelkiej subiektywności oraz obiektywności, ponieważ stanowi warunek możliwości nawet dla owego „wcześniej”. Jak więc czas w ogóle „jest”?
Jednostki czasu
edytuj
Jednostka podstawowa czasu w SI i CGS
edytuj
sekunda (s)
Podwielokrotności sekundy
edytuj
Osobny artykuł: przedrostek SI.
Wywodzące się z systemu sześćdziesiątkowego
edytuj
minuta = 60 sekund
kwadrans = 15 minut = 900 sekund
godzina = 60 minut = 3600 sekund
Jednostki te są w powszechnym użyciu. Są jednym z niewielu reliktów sześćdziesiątkowego systemu liczbowego wywodzącego się z kultury sumeryjskiej.
Astronomiczne
edytuj
doba (dzień) = 24 godziny = 86 400 sekund
tydzień = 7 dni = 604 800 sekund
miesiąc = 28, 29, 30 lub 31 dni = 2 419 200 (dla 28 dni) / 2 505 600 (dla 29 dni) / 2 592 000 (dla 30 dni) / 2 678 400 (dla 31 dni) sekundj
kwartał = 3 miesiące = 7 776 000 (dla 90 dni – I kwartał roku nieprzestępnego) / 7 862 400 (dla 91 dni – I kwartał roku przestępnego i II kwartał) / 7 948 800 (dla 92 dni – III i IV kwartał) sekund
rok = 12 miesięcy = 365 lub 366 dni = 31 536 000 (dla 365 dni) / 31 622 400 (dla 366 dni) sekund
dekada = 10 dni w odniesieniu do miesiąca albo 10 lat w odniesieniu do wieku (864 000 sekund dla 10 dni, 315 512 800 sekund dla 10 lat z dwoma latami przestępnymi, 315 599 200 sekund z trzema latami przestępnymi)
wiek = 100 lat
tysiąclecie (milenium) = 1000 lat
Historyczne
edytuj
era kalendarzowa, np.
w kręgu kultury chrześcijańskiej dzieli historię ludzkości na okresy przed naszą erą i okres naszej ery – cezurą jest tu umowny moment narodzin Chrystusa
Nieformalnie używa się terminu „era” również w kontekście innych wydarzeń powodujących gwałtowny zwrot w historii ludzkości, np. era nowożytna, era atomu, era komputerów, era Internetu.
Geochronologiczne
edytuj
chron
wiek
epoka
okres
eon
Kosmologiczne
edytuj
kosmologiczna dekada
W układzie naturalnym
edytuj
czas Plancka
Zobacz też
edytuj
Zobacz hasło czas w Wikisłowniku
Zobacz kolekcję cytatów o czasie w Wikicytatach
strzałka czasu
wieczność
zegar
kalendarz
podróż w czasie
eternalizm
prezentyzm
DCF77 – radiowy wzorzec czasu
Przypisy
edytuj
czas, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-04-02].
czas, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2023-04-02].
Heller i Pabjan 2014 ↓, s. 33–34.
Heller i Pabjan 2014 ↓, s. 35–37.
Heller i Pabjan 2014 ↓, s. 21–22.
Heller i Pabjan 2014 ↓, s. 23–24.
Bibliografia
edytuj
Michał Heller, Tadeusz Pabjan: Elementy filozofii przyrody. Kraków: Copernicus Center Press, 2014. ISBN 978-83-7886-065-5.
Linki zewnętrzne
edytuj
Polskojęzyczne
„Strzałka czasu” (rozdział 9. książki „Czas. Niedokończona rewolucja Einsteina” Paula Daviesa)
Shoemaker, S., Czy czas wymaga zmiany? [dostęp 2019-07-31]
godzina.info – informacja o aktualnym czasie
publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Nagrania na YouTube [dostęp 2023-12-16]:
Czas, kanał Astronarium, 16 lutego 2016.
Karolina Głowacka i Jerzy Lewandowski, Czas – czy musi płynąć w jednym kierunku?, kanał „Radio Naukowe”, 13 grudnia 2023.
Anglojęzyczne
dokładny czas – w porównaniu do czasu na twoim komputerze (ang.)
Markosian N., Time, [w:] Stanford Encyclopedia of Philosophy, CSLI, Stanford University, 24 stycznia 2014, ISSN 1095-5054 [dostęp 2020-03-01] (ang.).
Dowden B., Time, Internet Encyclopedia of Philosophy, ISSN 2161-0002 [dostęp 2018-06-27] (ang.).
Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji Time (ang.), Routledge Encyclopedia of Philosophy, rep.routledge.com [dostęp 2023-05-13].
Ostatnio zmodyfikowano 3 miesiące temu przez użytkownika NiktWażny
Powiązane strony
Szczególna teoria względności
teoria fizyczna, dokładny model ruchu konieczny przy wysokich prędkościach
Czasoprzestrzeń
zbiór zdarzeń zlokalizowanych w przestrzeni i czasie
Absolutny czas i przestrzeń
Wikipedia
Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej.
Polityka prywatności Zasady użytkowaniaWersja standardowa
Nalesinik_W_Nosie
@Im_An_LGBTQ_Therian_Thingy
Wikipedia
Kibel
dawna jednostka objętości
Język
Obserwuj
Edytuj
Kibel (z niem. Kübel) – dawna jednostka objętości używana w Polsce w górnictwie i hutnictwie (kibel górniczy lub hutniczy). Jeden kibel mieścił w sobie 35 garncy lub 5,596 stóp sześciennych (0,14 m³).
„Kibel” w Muzeum Górnictwa Rud Żelaza w Częstochowie
Bibliografia
Ostatnio zmodyfikowano 8 miesięcy temu przez użytkownika Masti
Wikipedia
Treść udostępniana na licencji CC BY-SA 4.0, jeśli nie podano inaczej.
Polityka prywatności
Zasady użytkowania
Wersja standardowa
Animangus
BLWattpad_Fanfics_Obssesed
• AUTOR@Animangus awh, nie ma za co.
BLWattpad_Fanfics_Obssesed
AUTOR•Siema ludziska.
BLWattpad_Fanfics_Obssesed
• AUTOR@r…a no ej no 😭
BLWattpad_Fanfics_Obssesed
• AUTOR@Nalesinik_W_Nosie YIPIEEEEEE!