Chocolate-Toffie
Przy pomocy wpisów możesz zadać autorowi pytanie, pochwalić go, poprosić o pomoc, a
przede wszystkim utrzymywać z nimi bliższy kontakt. Pamiętaj o zachowaniu kultury,
jesteś gościem :) *Jeśli chcesz odpisać konkretnej osobie, użyj funkcji " Odpowiedz" - osoba ta dostanie powiadomienie* ×
cynamonowa.
Fenicotto, Gatto; OPCM
29.06
Najpierw chciałabym powiedzieć, że bardzo was przepraszam, za moją nieobecność wczoraj i postanowiłam, że dzisiaj opublikuję tu dwie lekcje.
Myślę, że bez zbędnego przedłużania mogę zacząć lekcję.
Dzisiejszym tematem lekcji są Zombie oraz Inferiusy. Często są mylone, bo są do siebie podobnie, ale to nie to samo. Proszę o napisanie w komentarzach, że jesteście obecni (razem z imieniem i nazwiskiem, którego używacie w szkole). Proszę was o uwagę ponieważ dzisiejsza lekcja jest bardzo ważna. Myślę, że już możemy zaczynać. * zaczyna chodzić między ławkami i opowiada*
Inferiusy, to żywe zwłoki ożywione przez Czarnoksiężnika przy pomocy Czarnej magii. Stworzenia te nie mają wolnej woli i nie są zdolne do samodzielnego myślenia, ale potrafią mówić, jednak mową nie posługują się często, ponieważ nie mają po co. Ich jedynym celem jest spełnianie rozkazów czarnoksiężnika, który je ożywił. Podstawową różnicą pomiędzy inferiusem a zombie jest to, że inferiusy należą do świata materialnego, a zombie duchowego. Inna różnica jest taka, że inferius jest posłuszny temu, kto go „ożywił” i wypełniał jego rozkazy. Celem zombie jest zaspokajanie żądzy krwi poprzez jedzenie świeżego ludzkiego mięsa lub mózgu. Stworzenia te zazwyczaj nie mają „właściciela”.
Teraz trochę o obronie przed tymi stworzeniami. Jako stworzenia ciemności, inferiusy boją się światła i ciepła. Skutecznymi zaklęciami w walce z nimi są więc zaklęcia: Incendio, Lacarnum Inflamarae lub klątwa Szatańskiej Pożogi. Inne zaklęcia mogą pozwolić na wygraną z niewielką ilością inferiusów, ale nie sprawdzają się przy walce z całą armią. Ważne jest, że inferiusy są odporne na wiele zaklęć, w tym na Avadę Kadavrę; nie odczuwają bólu, więc zaklęcia powodujące cierpienie (jak Cruciatus) nie wpływały na nie w żaden sposób. Z wyglądu ich cechą wspólną jest zielonkawa skóra i czerwone oczy. Wzrost, włosy itd. są takie same jak za życia człowieka, którego ciało zostało ożywione. Zostały zakwalifikowane do kategorii XXXXX.
Zombie to żywy trup. Występuje tylko w południowej części Stanów Zjednoczonych. Można go rozpoznać po szarawym wyglądzie i zgniłym zapachu. Mimo, że zombie są podobne do iferiusów, to w rzeczywistości są to dwa zupełnie inne stworzenia. Bronimy się przed nimi tymi samymi zaklęciami, które wymieniałam wcześniej. Ponieważ są spotykane bardzo rzadko, Ministerstwu Magi było ciężko zakwalifikować te stworzenia.
Jako zadanie domowe nauczcie się dzisiejszego tematu lekcji
i poszukajcie informacji na temat kwalifikacji MM i zobaczcie co oznacza XXXXX.
Do zobaczenia, na następnej lekcji
[oczywiście, za dziś nie będę wpisywała nieobecności, bo lekcja jest zaległa. Proszę o informacje o przeczytaniu]
.Koridwen.
@Natalie_Lupin obecna Melody Moore, Fenicotto
Morsmordre.
Cane, Lupi, (zaległe)
Fenicotto, Wróżbiarstwo
25.06
Dzień dobry wam!
Ostatnio trochę się tutaj pogubiliśmy z lekcjami, dlatego Fenicotto oraz Gatto są, z tego co pamiętam, o jedną lekcje do tyłu, prawda? A to była akurat lekcja z kartkówki… tak więc, tą kartkówkę jeśli już napisaliście, to okay, a jeśli nie, to proszę, wykonajcie tą lekcje -https://samequizy.pl/wrozbiarstwo-lekcja-2-2/
Dzisiaj zajmiemy się historią wróżbiarstwa, a właściwie, znanymi, pierwszymi wróżbitami. Jest ich 8, ale my omówimy sobie cztery postacie, a kolejne trzy na następnej lekcji, ponieważ historia jednego z wróżbity… nie jest odpowiednia dla dzieci. Tak więc temat lekcji brzmi: Wróżbici starożytni i mitologiczni
Pytia była jedną z najważniejszych antycznych kapłanek. Świątynia, w której służyła powstała, gdy Apollo zabił węża, więc czciła jego imię. Imię kapłanki wzięło się od rodzaju zabitego węża – pytona. Wymogiem wyroczni delfickiej było dziewictwo nie tylko cielesne,a le też duchowe – nie mogła ona myśleć o fizycznych przyjemnościach. Ludzie z całego świata zmierzali ku Delf, aby wysłuchać rad i zadać pytanie sławnej Pytii. Pytia musiała mieć ponad pięćdziesiąt lat, a wodę czerpała ze źródła Kassotis i wpadała w trans. Kto mógł skierować pytanie do owej wieszczki? Czy każdy? Wymogi były trzy: klient musiał być mężczyzną i przejść szereg zabiegów oczyszczających. Złożyć miał też odpowiednie ofiary. Pytania dotyczyły każdego aspekty życia, ale najbardziej znaną nam odpowiedzią Pytii była ta na pytanie zadane przez Chajrefona. Brzmiało ono następująco: 'kto jest najmądrzejszym człowiekiem w Grecji’. 'Sokrates’ – odparła wieszczka.
Kasandra, moja ulubiona, była córką króla i królowej Troi – Priama i Hekabe. Dar jasnowidzenia podarował jej Apollo, który zakochał się w niej. Jednak bez wzajemności, co rozzłościło boga, więc rzucił na nią klątwę, po której nikt nie wierzył już w przepowiednie księżniczki trojańskiej. Po upadku Troi, który zresztą przepowiedziała, została branką Agamemnona i wywieziono ją. Urodziła mu dwoje dzieci, ale nawet on nie wierzył w jej proroctwa. Klitajmestra, żona Agamemnona zamordowała ją, swojego męża i dwoje dzieci Kasandry wraz ze swoim kochankiem Ajgistosem. Mitologiczna wieszczka Kasandra jest symbolem niosącej nieszczęścia złowróżbnej prorokini.
Teraz zajmiemy się Sybillą. Wieszczka ta pochodzi z greckiej mitologii. Wieszczyła pod wpływem narkotyków. Na początku była jedynie jedna prorokini o taki imieniu, ale z czasem zrobiło się ich dziesięć. Największą czcią darzono jednak Sybillę z Erytrei.
Legenda o dziewięciu księgach Sybillińskich:
„Pewnego dnia do króla Tarkwiniusza przybyła nieznajoma staruszka z dziewięcioma księgami, ponoć wypełnionymi boskimi przepowiedniami. Życzyła sobie za nie tak wielkiej sumy, że król pomyślał, iż jest wariatką, po czym odmówił. W tym momencie wróżka wrzuciła 3 z 9 ksiąg do ognia. Powtórzyła swoją ofertę nie zmieniając ceny, monarcha zaś ponownie odmówił. Dopiero gdy kobieta spaliła kolejne 3 woluminy, władca domyślając się jakiejś tajemnicy, wypłacił żądaną sumę. Nieznajoma opuściła pałac i już nigdy jej nie widziano. Mówiono, że była to wróżka imieniem Sybilla.”
Fineus władał miastem Salmydessos, które znajdowało się w Tracji. Był synem Agenora. Miał on żonę Idaję i dwóch synów z pierwszego małżeństwa. Jedna z legend głosi, iż Idaja oskarżyła jego synów o zniewagę, a ten w lekkomyślnej złości nakazał ich oślepić. Okazało się jednak, że jego żona oskarżyła ich niesłusznie. Za karę, bogowie zesłali na Fineusa plagę Harpii, czyli stworów o ciele ptaka i twarzy kobiety, które porywały lub brudziły jedzenie, zanim ktokolwiek zdążył je dotknąć. Od klątwy uratowali go Kalais i Zetes.
Druga historia podaje, że prorok przepowiadał ludziom przyszłość samowolnie, za co bogowie zesłali na niego plagę harpii. Biedny król umierał z głodu, lecz Argonauci w odwecie za nieomylność przepowiedni udzielonych im przez niego, uwolnili go od stworów. synowie boga wiatru Boreasza, Kalais i Zetes przepędzili harpie daleko poza granice Bitynii. Stwory nie odważyły się wrócić.
Dobrze, napiszcie kto jest obecny i to koniec na dzisiaj.
Do widzenia!
_Ann.
Przepraszam, że dzień po. Rosalyn Emily Jones obecna Cane.
.Koridwen.
@.Morsmorde. obecna Melody Moore, Fenicotto, przepraszam, że tak późno
sweet.nothing
24.06
Historia Magii – lekcja 3
Cane – 24.06
Lupi – 25.06
Fenicotto – 30.06
Gatto – 30.06
Dzień dobry. Zapraszam na lekcję. Dziś zajmiemy się historią różdżki.
Różdżka to podstawowy ośrodek mocy dla każdego czarodzieja. Jak pewnie wiecie, za jej pomocą można rzucać czary. Natomiast różdżka sama wybiera sobie czarodzieja. Każda ma rdzeń z jakiejś potężnej substancji magicznej. Nie istnieją dwie takie same różdżki . Nigdy nie osiągnie się pomyślnych rezultatów używając różdżki innego czarodzieja, chyba, że zostanie mu ona wręczona lub zabrania w walce.
Przez brak źródeł pisanych nie możemy dokładnie określić jak powstała różdżka, jednakże jest pewna legenda, którą chciałabym, abyście zapamiętali.
,,Była burza. Piorun uderzył w drzewo łamiąc je. Jaskiniowiec, który przechadzał się gdzieś znalazł gałąź. Wybrudził ją w błocie i zaczął nią wymachiwać. Prawdopodobnie dźgnął się w oko. Zdenerwowany machnął kijem i spowodował pojawienie się ognia.”
Dziś to by było na tyle. W razie pytań proszę pisać, a ja w miarę możliwości postaram się szybko odpowiedzieć. Oprócz tego proszę o napisanie ,,obecny/a, jestem itp. i kto jest”.
Do widzenia.
.Koridwen.
@.Felix.Felicis. obecna Melody Moore, Fenicotto, wiem, że czytam to wcześniej, ale nie wiem czy później bym dała radę
sweet.nothing
@z.x.z jasne, nie ma problemu
Venily
Cane, Lupi i Gatto (z wczoraj)
Lekcja Zielarstwa nr. 4
Dzień dobry! Dzisiaj opowiem wam o dyptamie. Dyptam (łac. Dictamnus albus, ang. Dittany) — roślina z rodziny rutowatych; potężne źródło lecznicze i regeneracyjne, którego używano do sporządzania eliksirów.
Dyptam występuje od południowej Europy po Syberię, a także na północnych rejonach Chin. Można wyróżnić łodygę, liście, kwiaty i owoc. Roślina wymaga głęboko uprawionej gleby i promieni słonecznych. Sadzi się go grupami albo pomiędzy innymi krzewami ozdobnymi. Dyptam źle toleruje przesadzanie
ZASTOSOWANIE
Z dyptamu pobierano esencję, która służyła do gojenia ran. Sama roślina mogła też być spożywana na surowo i leczyć zarówno płytkie, jak i nieco głębsze rany.
Dyptam użyty w mieszaninie ze srebrem mógł wyleczyć ugryzienie wilkołaka. Zapobiegał wówczas wykrwawieniu się ofiary z powodu głębokiego ukąszenia, ale nie był w stanie wyleczyć wilkołaka z nabytej likantropii. Rozdrobniony dyptam był także składnikiem do uwarzenia eliksiru Wiggenowego. Roślina była lekiem stosowanym wobec chorych dzieci, które można było wyleczyć, aplikując im dyptam.
PRACA DOMOWA:
proszę napisać etymologię dyptamu pod wpisem. miłego dnia!
_Ann.
Przepraszam za spóźnienie. Etymologia dyptamu – Angielska nazwa „Dittany” pochodzi od greckiego słowa „Δικτή”, nazwy góry Dikti (Dicte). Góra ta jest naturalnym miejscem występowania dyptamu.
Venily
@_Ann. Nic się nie stało🖤
Herbatka.
Zaklęcia, Fenicotto -lekcja 4
Dzień dobry.
Z tej strony prof. Kinney.
Proszę potwierdzić obecność.
Dzisiaj nauczycie się zaklęcia Wingardium Leviosa.
Wingardium Levios to zaklęcie, które wprawiało dany przedmiot w lewitację, tzn. sprawiało, że dany przedmiot latał.
Lewitacja została wymyślona w 1544 roku przez maga Jarletha Hobarta. 16 lipca 1544 roku, Hobart zwołał spory tłum czarodziejów, pośród których był także Naczelny Mag Wizengamotu, by byli świadkami jego lotu. Wspiął się na dach miejscowego kościoła i po kilku przemowach oraz popisowym wykonaniu hymnu narodowego, wyskoczył w powietrze, rzuciwszy na siebie zaklęcie. W efekcie zawisł w powietrzu. Początkowo wydawało się, że mu się udało, ale po spędzeniu trzech minut w miejscu tłum zaczął się niecierpliwić, chcąc zobaczyć, czy gdzieś poleci i zaczęli go wygwizdywać.
W odpowiedzi na ich niezadowolenie Hobart próbował się ruszać, wykonując różne gesty, lecz bez efektu. Błędnie uznając, że jego ciężkie buty i szata krępują mu ruchy, zdjął je i cisnął na bok. Po ich wyrzuceniu, Hobart opadł o ponad trzy metry i dla obserwujących stało się jasne, że zamiast obciążać go, odrzucone fragmenty odzienia pomagały mu utrzymać się w powietrzu, ponieważ jego ubranie było pod działaniem zaklęcia lewitacji, a nie sam Hobart. Hobart rozbierał się dalej, aż w końcu po zdjęciu bielizny, spadł na ziemię nagusieńki łamiąc szesnaście kości i otrzymując karę za, jak określił to Naczelny Mag, „szalony pokaz głupoty”.
Poniżony Hobart powrócił do domu, gdzie zdał sobie sprawę, że wymyślił zaklęcie, które unosiło przedmioty w powietrze i sprawiało, że lewitowały przez czas zależny od ich wagi oraz umiejętności osoby rzucającej zaklęcie. Doszedł do wniosku, że także małe zwierzęta, a nawet dzieci, mogły być uniesione w powietrze, ale nie mogły kontrolować kierunku, w którym zmierzały.
W związku z tym Hobart zorganizował drugi pokaz, na którym zebrał się jeszcze większy tłum (mając szczerą nadzieję na kolejny ubaw po pachy). Drugi pokaz z początku był o wiele lepszy niż pierwszy: udawało mu się podnosić różne przedmioty, począwszy od małych kamieni, a skończywszy na przewróconych drzewach. Hobart zdecydował, że w ramach wielkiego finału uniesie w powietrze kapelusz Naczelnego Maga – i w tej chwili zdał sobie sprawę, że Naczelny Mag nosi tupecik. Naczelny Mag nie był tym zadowolony i wyzwał go na pojedynek, z którego Hobart wyszedł cało tylko dzięki uniesieniu szat Naczelnego Maga na jego głowę i szybkiej ucieczce.
Ten czar uczniowie uczą się rzucać na lekcjach zaklęć na pierwszym roku. Teoretyczny egzamin SUMów zawiera pytania na temat zaklęcia lewitacji, więc zapamiętajcie to!
Zadanie domowe:
Napisać pod lekcją poprawną wymowę zaklęcia oraz potwierdzić, że znaleźliście grafikę przedstawiającą, ruch ręką.
N...d
@Mrs_Lonely
Vingardium LeviOsa! I znalazłam grafikę