Minęło już trochę czasu od napisania ostatniego rozdziały drugiego sezonu, a ja w końcu znalazłam czas na napisanie tego wpisu. Po pierwsze: dobrze wykreowana postać Connie i wierne odwzorowanie Sherlocka, co udaje się naprawdę nielicznym. Jego specyficzny charakter, usposobienie, przyznaję, trudno jest to odwzorowac, dlatego choćby, że i ja próbowałam na Wattpadzie, co tobie też serdecznie polecam, ale mi się nie powiodło. Po drugie: wena cię nie opuszcza, co chwilę coś się działo, mniej lub bardziej niezwykłego, ale ta akcja istniała. Mało jest takich autorów, którzy potrafią wpleść ten wątek między słowa. Po trzecie: ciekawe pomysły, choćby z tym, w jaki sposób Moriarty przeżył. Ja bym na to nie wpadła :) . Opowieść cudowna. Zadam teraz pytanie, które zapomniałam zadać pod rozdziałem: czy pojawi się Eurus? Życzę weny oraz szczęścia, zdrowia i dobroci oraz chęci do dalszego pisania. ♥♥♥ Pozdrawiam ♥♥♥ <3 <3 <3 I adore you ♥ <3