Właśnie sobie uświadomiłam, jak kocham dodawać wpisy takie, jak poniżej (czyli marudzenie i narzekanie na życie, owo)
Skończyłam przed chwilą oglądać film i wsm nie wiem nawet, jak się nazywał
Był strasznie nudny i przewidywalny, więc to oczywiste, że pojawiły się z mojej strony jakże sarkastyczne komentarze i marudzenie
Wkurzałam tym moją mamę, a jak się spytała czemu to oglądam to nie zgadniecie co odpowiedziałam xD
„Bo wiesz mamo, to wszystko dzieje się w Austrii no i w tle słychać niemiecki (bo był lektor xD)
Po czym narzekałam, że taki okropny film to profanacja niemieckiego i Austrii (również xD)
Ogólnie wymyślałam sobie przez ferie mnóstwo jakże dziwnych AU z Hamiltona, w których przewijały się shipy niezwykle dziwne, dla przykładu Kościuszko x Alex (nie wnikajcie, proszę)
No i ryłam się z jakże pięknego PrusVien’a, którego zawdzięczam @_Magi_ (ukłony w stronę tego śledziowatego żułfia)
Ogólnie moje życie nie ma sensu, bo mi się nudzi
I dalej chcę adoptować sobie Ivana jako braciszka, chociaż mam już na głowie kilka dzieciaczków z DLR @Lady_Of_The_Rings które przy okazji serdecznie polecam, bo jest tak cudowne że nic tylko czekać aż książka wyląduje w księgarniach.
Meh, skończyły mi się pomysły na marudzenie
Ogólnie dalej mam ferie i powoli zaczyna mnie to wkurzać
No bo ja was proszę, ile można siedzieć w domu (albo i nie w domu, na wyjeździe, ale ugh)
To ja bym już wolała do szkoły, bo w szkole to ja przynajmniej rysować mogę bo wenę mam, nie to co w domu (nawet nie wiecie, jak wkurzam tym panią od matmy ^J^. Czasem mam ochotę zdzielić ją kranem albo kupić smyczek i coś jej nim zrobić, bo zabiera mi zeszyt z rysunkami i teoriami spiskowymi, ugh)
Ogólnie ostatnio jak ktoś mnie wkurza to bawię się albo w Polskę (czyli grożę, że użyję polskiego prawa, żeby Warszawa stała się jego stolicą), albo w Austrię („kupię sobie kiedyś smyczek do mordowania ludzi, serio”. Za dużo talksów z PruAus na Wattpadzie, pomocy) albo w Rosję (czyli uśmiecham się i zaczynam się zastanawiać czy potraktować delikwenta jak Łotwę czy też zdzielić jakimś kranem). No i jeszcze, jak jestem serio wkurzona to monologuję niczym Alex przed śmiercią (tylko na trochę inne tematy, bo Alex raczej nie przejmował się Słowackiewiczem i Hetalią)
Nadal poszukuję atencji dla mojego shota oWo
Chce go pokazać koledze (który, przez to że się ze mną zadaje jest najbardziej ogarniającym moje fandomy człowiekiem w otoczeniu), ale nie wiem czy chcę (tu należałony wstawić „xD”). No i jeszcze obiecałam pani z polskiego MDA (ponownie powinno się tu pojawić jakże adekwatne do mojego życia „xD”)
Ostatnio pani z polskiego się mnie spytała, jaka piosenka opisuje moje życie
Zgadnijcie, co odpowiedziałam.
„Wie pani, jestem rozdarta między Stay Alive Reprise a The World Was Wide Enough, może jeszcze Laurens Interlude”
Pani się spytała, o czym są.
„Nie jestem pani w stanie wyjaśnić dokładnie, bo wymagałoby to zgłębienia się w fabułę Hamiltona, ale łączy je jedno, w każdej umiera człowiek.”
Miała taką piękną minę, jak się o tym dowiedziała. Ale ja kontynuowałam, żeby nie trafić do psychologa.
„Bo wie pani, chodzi o to, że przy każdej z tych piosenek jestem wdzięczna, że żyję (to najgorsze kłamstwo, jakie wcisnęłam nauczycielowi)”
Zrozumiała, a ja nie wylądowałam na kozetce, yay.
To chyba najbardziej bezsensowny wpis jaki w życiu dodałam, ale achh, patrzajcie na tą liczbę obserwujących *-*
184!!!
Sto
Osiemdziesiąt
Czery
Einhundertvierundachtzig
Achh, tak się cieszę💛💛💛
Zaraz dwieście, kochani! Jeszcze tylko szesnaście💛
Na dwieście będzie special, 200 albo 100 faktów o mnie (zobaczę, ile napiszę)
Kto dotarł do końca tego czegoś, pisze #einhundertvierundachtzig
💛💛💛~
Co u was?
Bo ja bym zrobiła cosplay mojej OC (czy takie coś można nazwać cosplay?) ale nie wiem jak, yaay