Refleksje po koncercie
Moje miasto to dno, ani trochę nie potrafią się bawić. Byłam jedną z niewielu osób które wgl śpiewały, tragedia, że co, że nie bo to cringe? Wtf przychodzisz na koncert ja przyszłam sama i śpiewałam w koreańsko-polskim bo nie jestem Koreanką i nie jestem w stanie śpiewać po koreańsku, i co? I nic się nie stało ważne że dobrze się bawiłam. Zastanawiałam się czy nie wstać i nie przemówić tym ludziom do rozumu że marnują swój czas na siedzeniu bo nie bo śpiewać to wstyd, bo nie bo nie znają koreańskiego. Zapraszam, najlepiej strąćcie na takim myśleniu całe życie obiecuję że następnego dnia pomyślcie o Jezu jak dobrze że nie bawiłam się gdy miałam ochotę. Nawet jak ktoś się będzie patrzeć to co? Nic zapomnicie za chwilę, to wasza chwila i wasze życie, róbcie to na co WY macie ochotę, właśnie to stawiajcie na pierwszym miejscu a nie „co pomyślą inni”.