@.savage a u mnie, wie pani, to nie ma tak, że dobrze, albo że niedobrze. Jakbym miała powiedzieć, co cenię w życiu najbardziej, powiedziałabym, że ludzi, ludzi, którzy podali mi pomocną dłoń kiedyś sobie nie radziłam, kiedy byłam sama, i co ciekawe to właśnie przypadkowe spotkania wpływają na nasze życie. Chodzi o to, że gdy wyznaje się pewne wartości, nawet pozornie uniwersalne, bywa, że nie znajduje się zrozumienia, które, by tak rzec, pozwala nam się rozwijać. Ja mialam szczęście, by tak rzec, bo je znalazłam, i dziękuję życiu, życie to śpiew, życie to taniec, życie to miłość! Wielu ludzi pyta mnie o to samo: ale jak ty to robisz, skąd czerpiesz tę radość? A ja odpowiadam, że to proste: to umiłowanie życia. I to właśnie ono sprawia, że dziś, na przykład, buduję maszyny, a jutro, kto wie? Czemu by nie, oddam się pracy społecznej i będę ot, sadzić, doć… marchew.