Potrzebuję poruszyć pewien temat, mam nadzieję, że nikt nie poczuje się urażony. To nie jest nic osobistego – po prostu zauważyłam takie zachowanie i chcę je skomentować. Może najpierw zobaczcie zamieszczonego screena, żeby zrozumieć, o czym piszę. Nie widać tam nazwy użytkownika, który dodał ten wpis, więc bez spiny proszę.
Ludzie lubią rzucać sobie wyzwania, bo dodaje im to motywacji.
Rozumiem cel typu „do końca roku zdobędę ranking” i nawet popieram te osoby (jeśli nie idą po trupach), bo są ambitne i nieugięte. Rozumiem cel „do końca roku zdobędę 1000 obserwujących” i sprawa wygląda tak samo jak wcześniej. A to dlatego, iż na SQ jest tyle osób, że nikt nie czuje na sobie presji, że powinien zaobserwować danego użytkownika, by mu pomóc zrealizować ten cel. Obserwacja jest wyborem.
Ogólnie to wiele osób pisze swoje cele w „o mnie” i to bardzo dobre rozwiązanie, bo tam oznaczenie nie przynosi powiadomienia. Nawet jak zauważę tam swoją nazwę, to ciepło mi się na sercu robi, bo zauważę przypadkowo. A jak ktoś mnie oznaczy we wpisie na wzór „jesteś moim celem”, to czuję się nieprzyjemnie. Po co oznaczać te osoby? Powód jest oczywisty = żeby zaobserwowały. Tu się zaciera granica między celem do samodzielnego zrealizowania, a wymuszeniem, aby ktoś inny to zrobił. Czyli to jest cel dla tej osoby, która została oznaczona – „zaobserwuj mnie do końca roku”. Po co stawiać sobie cele, których sami nie możemy wykonać?
Wiem, że ludzie mają swoje autorytety i to jest bardzo piękne, ja też mam. Jednak próba zdobycia czyjejś obserwacji jest…nietaktowna, nazwijmy rzecz po imieniu.
• Niektórzy piszą typowe „co tam?” i nawiązują rozmowę, żeby chwilę później zadać pytanie „zaobserwujesz?” lub coś podobnego. I wtedy nie wiem, jakie naprawdę ma intencje taka osoba. Chce się poznać, czy robi to dla swoich korzyści?
• Kiedyś był też schemat, że po prostu człowiek przestaje się starać, kiedy już zdobędzie swój cel. Tu chyba komentarz niepotrzebny.

Także mam prośbę – zrobicie, co uważacie za słuszne, ale wolałabym więcej nie znaleźć się w takim wpisie. A nawet jak wymienicie mnie tam, to po prostu nie oznaczajcie. Nie jestem celem, jestem człowiekiem z uczuciami i o wiele bardziej zależy mi na relacji, niż na formalnym kliknięciu miętowego przycisku.

Cześć, kochane Stokrotki 🌼
Jak się macie? 💗 Cieszycie się z faktu, że niedługo grudzień? Ja bardzo, ponieważ sporo czasu czekałam na ten miesiąc, aby móc cieszyć się klimatem świąt. 🎅 W dodatku dzisiaj pada śnieg, strasznie się ucieszyłam! U Was też tak biało? ❄

Zachciało mi się tworzyć quizy, a kto jest ze mną już spory czas, na pewno zauważył, że ostatnio dodaję ich nienaturalnie wiele, jak na mnie, hah. Poczułam się jak za dawnych czasów, serio. Ten długi i przerywany odpoczynek od tworzenia quizów sprawił, że znacznie wzrósł mój poziom satysfakcji i ekscytacji. Jak quizy tracą edycję, to mam ochotę skakać ze szczęścia, chociaż powinnam być już przyzwyczajona do zmienionego statusu. 🙈 Dlatego mam nadzieję, że nie przeszkadza Wam to, bo mimo że niektóre quizy nie są na wysokim poziomie, to tworzenie ich sprawia mi przyjemność, a to najważniejsze. 💜
Do quizów
https://samequizy.pl/piatek-piateczek-piatunio-zgadne-ktore-z-tych-slow-wypowiadasz-najczesciej/
https://samequizy.pl/czy-masz-koci-wech/
miniaturki zostały zrobione przez @Natalka987
Zapraszam do niej, sympatyczna użytkowniczka z dopracowanymi quizami. 💛 Myślę, że skoro nie trzymam się starych zasad profilu, to może czasem kogoś polecę od serca.

Macie jakieś propozycje, co mogłoby znaleźć się w moim „O mnie”? Już mnie denerwuje ta pustka, chętnie przyjmę pomysły.

Na sam koniec pragnę bardzo podziękować wszystkim, którzy dodali mnie do swojej zakładki „ulubieni”, to dla mnie duże wyróżnienie. Zauważyłam niedawno, że liczba tych osób wynosi 100, wow! 🥰❤

Nie pamiętam dokładnie, kiedy to było, bodajże w 2012 lub 2013 roku. Na wakacjach z rodziną przewodnik zaprowadził nas do punktu turystycznego, w którym trzeba było włożyć rękę w konkretne miejsce i pomyśleć życzenie. 😍
Ja sobie pomyślałam dwa życzenia, bo nie mogłam się zdecydować, na którym bardziej mi zależy, a oba wydawały mi się odległe i niemożliwe do spełnienia.

Pierwsze życzenie brzmiało – „chcę być czarodziejką”
Drugie życzenie brzmiało – „chcę mieć kota”
Pewnie teraz umieracie z ciekawości, które z nich się spełniło. (A może żadne i tylko Was wkręcam? 😜)
Dobra, nadszedł ten moment, żeby wyznać prawdę…Potrafię czytać w myślach, @Elena_Salvatore jest mi świadkiem 👍
A tak serio, to raczej zwykła intuicja, więc nie musicie obawiać się o swoją prywatność, nie dostanę się zaraz do Waszych umysłów. 😂

Pewnie już się domyślacie, że całe życie czekałam na kota i nareszcie mogę powiedzieć, że się doczekałam. 💖 Wniosek? Nigdy nie traćcie wiary, bo wszystko jest możliwe. :) Rodzice zawsze byli negatywnie nastawieni do tego pomysłu, jednakże mamę ostatecznie udało się przekonać, a tata został postawiony przed faktem dokonanym, więc już było zbyt późno, aby się wycofać. Postaram się go wychować na posłusznego kota, żeby nie dokuczał domownikom na każdym kroku. Nie pytajcie o imię, ponieważ jeszcze nie mam pomysłu, a nie chciałabym wymyślać na siłę. Poobserwuję trochę, zobaczę jaki ma charakter, żeby nazwać go zgodnie z temperamentem.

👆 Tę część wpisu pisałam, zanim spotkałam się z kotem. Przed jego przyjazdem tak się stresowałam, że prawie zasłabłam. Ale teraz mogę powiedzieć, że to jeden z piękniejszych dni w moim życiu. Ciągle nie dowierzam, że zostaje on u mnie na stałe. 🥰

A teraz już po 👇
Boże, to NAJPIĘKNIEJSZA ISTOTA JAKĄ MOJE OCZY WIDZIAŁY!! 😍😍😍❤❤❤
Opowiem Wam trochę o przygodach kotka.
No to najpierw był mega przestraszony, ledwo wyszedł z transportera. Nie dał się do siebie zbliżyć, trząsł się, ogonek chował i tak było może przez godzinkę. Po prostu dotrzymałam mu towarzystwa i obserwowałam, jak poznaje mój pokój. Dobrał się do prześcieradła zwisającego z łóżka, więc zamieniłam prześcieradło na ręcznik, którego mi nie szkoda. 😅 I tak chodził w swoim małym tunelu, bo ręcznik dał taki kształt. Wszystko badał, musiał sobie pogryźć i podrapać. Trochę się napił, ale z jedzeniem był większy problem. Malutka ta karma, a i tak musiałam podzielić ją na trzy części i włożyć mu do buzi (bo chciał zjeść, ale nie wiedział jak), w efekcie czego zostałam ugryziona, ale te ząbki są takie słodkie, że było warto. 😂💛 Po pewnym czasie już oswoił się ze mną, bo chętniej do mnie przychodził, wspinał się na kolana i ocierał, a także wystawiał łapki do góry i drapał i gryzł. 😅 Słyszałam, że wychowanie kota obejmuje oduczenie tych dwóch ostatnich czynności w stosunku do człowieka, więc macie jakieś rady, jak przekierować go na drapanie przedmiotu? Bo jednak małe koty można tego nauczyć, a chciałabym to zrobić, zanim już całkiem się przyzwyczai, że ludzkie dłonie są do gryzienia. W dalszym ciągu zwiedzał pokój (resztę domu pokażę mu potem, bo zbyt wiele wrażeń dla niego jak na jeden dzień). Szedł sobie i nagle zatrzymał się przy ścianie i przestał się poruszać. Po czym zauważyłam, że zasnął, hah. Kwestia kilku sekund, serio. Przeniosłam go do miękkiego posłania i przykryłam małym kocykiem, żeby było mu ciepło. Jest taki uroczy, kiedy śpi. 💜

Poniżej zamieszczam jego zdjęcie, zobaczcie jaka słodzinka. 😻🤗 Niestety zdjęcie jest takie sobie, ale kotek ciągle się ruszał i trudno było zrobić dobre ujęcie. Jak za jakiś czas będzie trochę spokojniejszy, to coś jeszcze wyślę. 😁