Wiecie co się stało?
Ja, tata i brat oglądamy telewizję i jemy chipsy. Mama załatwiła właśnie ważne sprawy i przychodzi do nas.
Mama: jak tak można! Zaraz wszyscy będziecie grubi! Idziemy na spacer do Agaty ( sklepu z meblami ) musimy w końcu kupić kanapę.
Brat: o nie!
Mama: ty idziesz na pewno. Przecież musimy urządzić twój pokój.
Brat: ano tak. To ja idę.
Ja: ale ja nie chcę tam iść.
Mama: ale musisz w końcu zacząć się trochę ruszać.
Ja: po obiedzie miałam iść do kotów, pójdę teraz.
Mama: okej
Wszyscy się rozeszli
Doszłam do kotów i po dwóch godzinach głaskania poprosiłam właścicielkę i rozmowę. Zapytałam się czy nie ma nic przeciwko temu żebym opublikowała tragicznie historie jej kotów. Zgodziła się i powiedziała mu, że na poniedziałek przygotuje mi notatki i nich. To jest super jednak ylu mnie przeraża smutek. Zwierzakowa chce odejść, a do tego muszę w poniedziałek dojść do kotów, a po bliskim spotkaniu z schodami boli mnie noga.