Być może wiecie jaki dziś mieliśmy dzień. Zawsze zastanawiam się czy powinno się je określać jako smutne czy jako wesołe. Jak myślicie? To najwidoczniej zależy dla kogo, więc mam nadzieję, że dla niego jest dniem wesołym. Zdaje się, że nikt już nigdy nie zobaczy jego pięknego uśmiechu, ale, eh, nie szkodzi. Liczy się tylko jego szczęście. W tym momencie zaczynam płakać, ale ten wpis będzie dla mnie wiele znaczył. Bo tak naprawdę co nam z uśmiechu jeśli przecież on obdarowywał nas nim tak często, a nie był tu wystarczająco szczęśliwy, żeby wciąż to robić? Jonghyun, Jonghyun. Chciałabym, żeby każdy wiedział o tym jak cudownym jest artystą i jaką jest cudowną duszą. Chyba wam jeszcze nie mówiłam jaką mam opinię na temat ziemi i tak zwanego czyśćca. Uważam, że czyściec jest dokładnie tu na ziemi (lub czasem do czyśćca trafiamy, własnie, jeszcze za życia, przed śmiercią, żeby móc już potem iść prosto do gwiazd) i dlatego nie powinniśmy marnować swoich szans na bycie tak dobrym dla innych jak się tylko da, bo możliwe, że już żadnej kolejnej szansy nie dostaniemy. To, że umarł tak cholernie młodo może znaczyć, że odkupił już wszystkie swoje grzechy, więc teraz patrzy na nas z nieba. Wniosek z tego jest jednak jeden. Jonghyun był tak dobry, że zbyt dobry na ten świat. Nie sądzę, żeby ktokolwiek dopuszczał do siebie myśl, że może go już po prostu nie być. Wierzę, że gdzieś tam daleko czeka na każdego kto o nim pamięta. Nie potrafię nawet opisać co czuję, co czują wszyscy fani. Ogromna strata dla, dosłownie, ludzkości. Już dwa lata bez najbardziej doskonałego artysty w historii. Płaczę nawet na myśl, że zmarł zanim w ogóle zdążyłam się o nim dowiedzieć. Mimo to zawsze będzie moim największym wzorem i największą inspiracją, jak od jakiegoś czasu powtarzam. Jest jedyną duszą, która pokazała mi, że w życiu NAPRAWDĘ nie liczy się tylko wygląd. Wygląd, w jego przypadku idealny, przecież nie jest rzeczą, cóż, stałą. A na pewno nie przyda się na nic po śmierci. Jjong pomógł mi w zrozumieniu, że wygląd może w rzeczywistości tylko może otworzyć drogę do czynienia dobra i zostawiania świata z pamiątką po sobie, która, dokładnie, pomoże im zrozumieć i zaakceptować.
Kocham go tak bardzo.

Ale z drugiej strony… Dokładnie rok temu z powodu tego wydarzenia zaczęła się moja przygoda z SHINee. Właśnie wtedy pojawił się tu pierwszy wpis z jego zdjęciem, bo od razu dotknęła mnie okropność (czy nie?) tego świata. Więc to niewyobrażalnie ważna data dla mnie. Ten rok był najlepszym rokiem w moim życiu.
Po prostu… Dziękuję.