Czekam własnie w Wordzie, za kwadrans mam egzamin praktyczny. Życie mi szczęście, dam znać czy zdałam i czemu znowu nie.

Nadal nie mam pracy, szkoły i mieszkam z rodzicami, ale popchnęłam ostatnio nieco sprawę mojego prawa jazdy, więc czuję się moralnie usprawiedliwiona przed dalszym marnowaniem czasu. A, pisanie opowiadań też stanęło. Ale przeszłam jeszcze raz wiedźmina 3 i obejrzałam Wodogrzmoty Małe, przy czym zestaw crushy mi się nie zmienił (nadal crush**e Wujka Stanaka), ale za to mam dziesiątki nowych pomysłów na fanfiction z wiedźmina w których Geralt bliżej poznaje niektóre NPC.

Do tego dokładnie teraz, w tej chwili mam ochotę narysować coś na tablecie, a skoro o tej godzinie jest mała aktywność przyjmę zapewne pierwszą lepszą sugestię co by to mogło być. Narysowanie jakiejś OC (mojej lub waszej), fanartu, no nie wiem… czegokolwiek, po prostu niech ktoś mi rzuci jakąś sugestię szybko, proszęęę

Wstawię ostatnie moje digitalowe zlecenie, bo why not, lasce dla której to roniłam nie bardzo się spodobał, ale nie powiedziała tego nawet mnie, tylko mojemu bratu xd

Dobra wiadomość Guys, opowiadanie jest pisane!
Czy przez ten czas powinno być już 10 razy skończone? Tak.
Czy powinnam się zajmować dorosłym życiem, zamiast tym? Tak.
Ale czy pisanie sprawia mi radość? . . . otóż to skomplikowane, więc idźmy dalej.

Ogółem, skoro zrobiłam sobie z mojego niewinnego opowiadania halloweenowego opowiadanie z obserwatorami i miałam trochę roboty z wymyślaniem wątków, które łączyłyby postacie różnych ludzi i niestety połączenie ich wszystkich okazało się ponad moje możliwości, więc na razie mam plan zrobić takie trzyczęściowe opowiadanie trochę połączone, trochę nie i jak na razie jestem w trakcie pierwszego, także tempo zabójcze, jak sami widzicie. Ogólnie postaci otrzymanych mam 11 i pół, a w pierwszym opowiadaniu występują cztery, więc żeby się wyrobić ze wszystkimi musze to dobrze ogarnąć. To trochę żałosne, ale pisanie kojarzy mi się trochę z takim zadaniem co miałam kiedyś na angielskim, że nauczyciel dał nam listę ośmiu angielskich słówek, a my mieliśmy napisać tekst, gdzie można by ich użyć. Znaczy spokojnie, nie jest AŻ tak źle i mam nadzieję, że nie wyjdzie tak źle, po prostu budzi to takie moje skojarzenie.