Imię: Hashan
Wiek: 17
Wzrost: 1’72
Charakter: ciekawski, sprytny, niewiele rozumie w miłości i przyjaźni, próbuje być miły, nieśmiały
Lubi: policję, dziewczyny, wilki
Nie lubi: szpitali, nazywania go słodkim
Inne:
-Jest bardzo niezdecydowany
-Czasami zapomina imiona lub myli je
-Bardzo lubi wino
-Ma dwie pary uszu. Jedne wilcze, drugie zwykłe
-Często nosi kolczyki
-Nie ma rodziców i mieszka w domu dziecka
-Nigdy nie zdejmuje tych bezpalcowych rękawiczek
-Ma niedowagę

Właśnie piszę opis do Książki na Watt. Może, jak ta książka mi się powiedzie, to może wstawię to też tutaj.
Bardzo bym prosiła, jeśli ktoś zobaczy błąd, żeby poprawił. Będę wdzięczna.
A teraz daję opis:

„Chciał usłyszeć jej głos, zanim przestała mówić. Chciał poczuć jej ręce, zanim zrobiły się chłodne. Chciał spróbować jej ust, zanim zsiniały. Chciał spojrzeć w jej oczy, zanim się zamknęły. Lecz już jej nie usłyszy, już jej nie poczuje, już jej nie posmakuje, już jej nie zobaczy. Pokochał jej głos, dotyk, smak i spojrzenie. A teraz już ją stracił. Bezpowrotnie. Mimo, że bardzo chciał. Lecz czuł, że jest blisko niego. Słyszał znaną melodię graną przez wiatr. Czuł na sobie dotyk wiatru. Czuł na ustach coś, co pragnął. Zamknął oczy, smakując tego, czego pragnął. Jednak kiedy przestał czuć ukochany smak, otworzył oczy. Sam nie dowierzał. Zobaczył to spojrzenie wbite w jego oczy. Widział, że się zbliża. Poczuł o dziwo lekki dotyk otulający jego szyję. Sam chciał przytulić, lecz nie udało mu się to. Ręce przeszły przez jej talię. Słone krople zaczęły spływać po jego policzkach. Jedna za drugą. Dłonie zatrzęsły się kilkukrotnie. Spuścił głowę, lecz podniósł ją z powrotem, kiedy usłyszał jej głos. Ten piękny głos, za którym tak tęsknił.
-Pamiętaj, Peter, że ja nigdy bym nie chciała, żeby coś ci się stało. Kocham cię, mój pajęczaku.-„