Ohayo! Przepraszam. Tak bardzo przepraszam. Jest mi tak przykro, że tak się zmieniłm, minęłm tyle super osób, zraniłm je… Ja naprawdę nie chciałm. Gdy widzę jak okropnie się zmieniłm, zastanawiam się jak do tego doszło. Dlaczego tak drastycznie się zmieniłm? Dlaczego tak musiało się stać? I czy wogóle musiało? Czy naprawdę nie mogłm zostać tym optymistą tak cieszącym się z życia, ogólnie wszystkiego, a przebywanie tutaj było rajem, ucieczką od rzeczywistości, czymś wspaniałym, pozwalającym być sobą? Czy to wina empatii? A może realu i przeszłości? Albo to tylko i wyłącznie moja wina i powinienem przestać obwiniać innych? Tak mi przykro. Czemu nie mogę mimo wszystko stać się dawnym mną, nie najdawniejszym, ale dawnym? Naprawdę stałm się potworem.

Hahaha „usuwam się”,
Żartuję, chcę zobaczyć twoją minę!
Hahaha, zapomniałem,
Po co wogóle o tym wspomniałem?
Hah, nie zobaczę już nigdy jej,
Kiedyś zwykłe „hej”,
Sprawiało że nie byłem już samotny,
Ale teraz… wszystko to fałsz, i do takiego życia nie jestem ochotny,
A więc oddzielę każdą z moich osobowości,
Niech doznają okrutnych nowości,
Ahh gdybyś tylko nie należała do grona umarłych,
Zobaczyłabyś, że i ja wkrótce odwiedzę zmarłych,
Pora pokazać im moją toksyczność,
Pora przestać ukrywać żal i apatyczność,
Wykrzyczę im w twarz, że mam to w d****,
Poczym zmienię osobowość i będę płakać w poduchę…