Telefonowy storytime!

Od kilku lat mam ten telefon. Niestety kilka miesięcy temu wypadł mi z kieszeni prosto na kamienie. Później jeszcze przypadkiem na niego nadepnęłam…

O dziwo telefon przeżył, zniszczyła się tylko szybka. Ale z każdym kolejnym dniem coraz bardziej się stresowałam… Finalnie ojczym pojechał z nim do naprawy. Wrócił i był niczym nowy.

Niestety kilka dni znowu był wypadek. Jak grałam że znajomymi w tenisa stołowego to wypadł mi z kieszeni. I nie zgadniecie – znowu rozwaliła się szybka. Przez miesiąc, czy dwa żyłam z taką rozwaloną szybką – nie było to łatwe, gdyż cały ekran był rozmazany, ale z czasem się przyzwyczaiłam.

Ale dzisiaj – kolejny wypadek! Kuzyn wytrącił mi telefon z ręki i przez to ekran dotykowy we ogóle nie reagował. Na dodatek przez przypadek się zaciął i przez kilka godzin pozostawał włączony… Całe szczęście wujek zawiózł go do naprawy, ale kolejny pech – nowy ekran nie reaguje na niektóre litery i nie mogę używać emotek… (No i pod szybką słyszę jakieś chrupanie…) Całe szczęście za tydzień około znowu mi zmienią ekran. Mam nadzieję, że ten nowy będzie już działał.

Gdyby nie autokorekta to ten wpis miałby co drugie słowo literówkę.
No i piszę od kilkunastu minut i chyba wkrótce mnie szlag trafi. Całe szczęście mam jeszcze laptopa i to z niego będę korzystać we najbliższym czasie, ponieważ ten telefon aktualnie tak średnio nadaje się do samoquizowania.

A tu macie zdjęcie mojej próby zedytowania screena (jak widać ta autokorekta i cierpliwość są moją jedyną nadzieją…)